عضويت فنلاند در مجامع بين‌المللى

فنلاند در سال ۱۹۵۵ به سازمان ملل پيوست. فنلاند از تلاش‌هاى سازمان ملل در استقرار صلح و امنيت بين‌المللى حمايت مى‌نمايد و در فعاليت حفظ صلح در مناطق بحران‌زده جهان، نيروى پاسدار صلح داشته و دارد از جمله در جنوب لبنان، افغانستان (در زمان نجيب‌الله)، مرز ايران - عراق (پس از آتش‌بس)، مرز عراق - کويت (پس از عقب‌نشينى عراق)، ناميبيا (پيش از استقلال)، صحراى سينا و بلندى‌هاى جولان.


سياست دولت فنلاند آن است که تحولاتى که عمليات و فعاليت‌هاى سازمان ملل و ديگر سازمان‌هاى بين‌المللى و نهادهاى مالى را در اولويت قرار مى‌دهد حمايت نمايد و در راه تحقق اهداف آن قدم‌هاى عملى را بردارد.

جدول عضويت فنلاند در سازمانهاى بين المللى

نام سازمان‌ها سال عضويت
IMF صندوق بين‌المللى پول ۱۹۴۸
BRD بانک بين‌المللى توسعه و ترميم ۱۹۴۸
GATT موافقت‌نامه عمومى تعرفه و تجارت ۱۹۵۰
UN سازمان ملل و ارگان‌هاى آن ۱۹۵۵
شوراى نورديک ۱۹۵۵
IFC سازمان ماليّه بين‌المللي ۱۹۵۶
EFTA اتحاديّه تجارت آزاد اروپا (عضو ناظر) ۱۹۶۱
EFTA اتحاديّه تجارت آزاد اروپا (عضو کامل) ۱۹۸۶
ADB ۱۹۶۶
ADF ۱۹۶۶
OECD سازمان توسعه و همکارى اقتصادي ۱۹۶۹
AFDF ۱۹۷۳
AIADB ۱۹۷۷
MIGA ۱۹۸۸
شوراى اروپا ۱۹۹۰
جامعهٔ اروپا (درخواست عضويت) ۱۹۹۲


فنلاند در بسيارى از سازمان‌هاى بين‌المللى و بين‌الدولى قاره‌اي، منطقه‌اي، خصوصى و تخصصى نيز عضو مى‌باشد. در روابط اقتصادى بين‌المللي، سياست دولت فنلاند اين است تا تلاش فوق‌العاده‌اى جهت تأمين و تضمين فرصت‌هاى رقابتى يکسان و برابر براى صنعت و تجارت فنلاند در چهارچوب مقررات و قوانين روشن همکارى نموده و توجه بيشتر خود را به ارتباط بين سياست تجارى و موضوعات محيط زيستى معطوف بدارد.


در مذاکرات گات و دوره اروگوئه آن، دولت فنلاند پيگير نتايجى است که کارايى سيستم تجارى چندجانبه را تضمين نموده و به بازبودن بيشتر تجارت جهانى منجر گردد. دولت فنلاند معتقد است موفقيت مذاکرات گات (GATT) بستگى زيادى به راه‌حل‌هاى تجارت کشاورزى خواهد داشت. فنلاند قبلاً پيشنهاد کاهش سوبسيد فرآورده‌هاى کشاورزى و سوبسيد صادرات آن را داده بود و نيز حاضر است از فرآورده‌هاى زراعى خود بکاهد.

عضويت فنلاند در شوراى اروپا

در پنجم مِى ۱۹۹۰ فنلاند طى مراسمى در کاخ اروپا واقع در شهر استراسبورگ فرانسه به عنوان بيست و سومين عضو شوراى اروپا گرديد. از سال ۱۹۶۳ فنلاند عضو ناظر اين شورا بوده است؛ اما چون در دوران جنگ سرد در دههٔ ۴۰ و ۵۰ شوراى مزبور يک سازمان غربى محسوب مى‌شد کشور فنلاند به لحاظ رعايت اصول بى‌طرفى عضو آن نگرديد.


مانوکوى ويستو رئيس جمهور فنلاند، در رابطه با عضويت کشورش در شوراى اروپا در همان هنگام گفت: شوراى اروپا تا به حال غربى بوده و بايد به سمت شرق هم توجه داشته باشد. شوراى اروپا در زمانى به وجود آمد که از لحاظ سياسى و ايدئولوژيکى اروپا دچار شکاف عميقى شده بود و فنلاند به اين دليل عضويت شوراى اروپا را پذيرفت که اين شورا امکانات همکارى براى شرق را فراهم نمود، چون فنلاند قلمرو اروپا را از اقيانوس اطلس تا سرزمين‌هاى اورال (ديدگاه‌هاى کرملين) و نيز از قطب شمال تا درياى مديترانه مى‌داند. بعدها مجارستان، چک و اسلواکى نيز از بلوک شرق به دنبال اصلاحات سياسى و اقتصادى به عضويت شوراى اروپا درآمدند. در حال حاضر شوراى اروپا بيش از هميشه پان - اروپائى است و ادعاى اينکه اين شورا خاک ريز غرب است بى‌اساس شده است. فنلاند از اهداف ديرينه‌اش اين بود که شوراى اروپا به يک ميدان گفتگوى مشترک اروپا تبديل شود و در اين راه تلاش زيادى کرد و يکى از دلايل عضويت آن در شوراى اروپا نيز بود.

عضويت ادوارى در شوراى امنيت

فنلاند در تاريخ ۲۶ اکتبر ۱۹۸۸ يکى کُرسى از کرسى‌هاى ادوارى و غيردائم شوراى امنيت سازمان ملل را جهت دوره دوساله ۱۹۹۰ - ۱۹۸۹ به دست آورد.


کمک‌هاى فنلاند به نيروهاى حافظ صلح سازمان ملل و شرکت در عمليات‌هاى آن، گرفتن سهمى در کمک به توسعه حافظ صلح سازمان ملل و شرکت با کميسارياى عالى پناهندگان سازمان ملل (UNHCR) و آژانس کار و آسايش سازمان ملل (UNRWA)، فعاليت‌هاى فنلاند در زمينه تشنج‌زدايي، خلع سلاح، کنترل تسليحات، تلاش جهت ايجاد منطقهٔ عارى از سلاح هسته‌اى در شمال اروپا و درياى بالتيک، برپايى کنفرانس امنيت و همکارى در اروپا در سال ۱۹۷۵ در هلسينکى در انتخاب فنلاند به عنوان عضو غيردائم شوراى امنيت تأثير مستقيم داشتند.


در دوره دوساله فوق فنلاند در چندين رويداد مهم توان خود را به مَحَک گذاشت:


۱. تجاوز آمريکا به ليبى و انجام حملات هوائى به شهرها و مناطق مسکونى آن، که فنلاند آن را محکوم ساخت و آن را مغاير با منشور سازمان ملل توصيف نمود.


۲. آتش‌بَس ايران - عراق که فنلاند مى‌بايست در راه اجراى قطعنامه ۵۹۸ تلاش مى‌نمود. البته فنلاند خواهان صلح عادلانه و اجراء قطع‌نامه بود و با طرفين مذاکراتى در اين راستا داشت.


۳. اشغال کويت توسط عراق که فنلاند آن را محکوم نمود و خواهان عقب‌نشينى فورى عراق از سرزمين‌هاى کويت شد.