سواحل

کوبا داراى ۵۷۴۵ کيلومتر ساحل بر پيچ‌و‌خم بى‌نهايت متنوع است که در آن خليج‌ها، پلاژهاى شني، مرداب‌ها و تشکيلات مرجاني، ريزش‌ها و صخره‌ها يکى پس از ديگرى به چشم مى‌خورند. مى‌توان چندين نوع ساحل را مشاهده کرد. قبلاً گسستگى ساحل جنوبى ناحيه اورينته، در پاى ارتفاعات سيرامائسترا به همراه سواحلى با شيب تند که بر گودال دريايى اورينته مسلط‌ هستند، اشاره کرديم. در اينجا پرتگاه‌هاى کنار دريا از جنس سنگ خارا و ديگر سنگ‌هاى آذرى که فرسايش دريايى بشدت آنها را بريده و تيغه‌هاى سنگى غريبى به وجود آورده، يکى پس از ديگرى برپا ايستاده‌اند.

برعکس از دماغه کروز تا اسکابره (Escambray) ساحلى پست و رسوبى ديده مى‌شود. در غرب خليج خوک‌ها مرداب پهناورى به نام زاپاتا گسترده است. بيشتر مساحت اين مرداب را درختان مانگلير (Manglier) که بر حواشى باتلاقى ساحل شمالى نيز آن را باز مى‌يابيم، پوشانده است. در ناحيه هاوانا يک ساحل پوشيده از آب خليج‌هاى زائده دارى را عرضه مى‌دارد که توسط سفلاى دره رودخانه‌هايى که دريا بر آنها چنگ انداخته شکل داده‌اند. خليج زيباى ماتانزاس (Matanzas) جندين سطح تراس‌هاى دريايى سربرآورده از آب را به نمايش گذاشته که مشابه تراس‌هاى خليج ميزى است حال که صحبت از سواحل کوبا است مى‌توانيم اشاره به جريان بزرگ گلف داشته باشيم که به خليج مکزيک ميان فلوريدا و کوبا وارد مى‌شود.

جريان‌هاى آبى به دليل شرايط اوروگرافيک (وضعيت برجستگى‌هاى زميني) کشور مسيرى کوتاه و آبدهى ناچيز است.