کارفرمايان بايستى اطلاعاتى را که اتحاديه‌ها نياز دارند در اختيار نمايندگان آنها قرار دهند و آنها را در مورد حقوق خود در قانون کار مطلع سازند. نمايندگان اتحاديه‌ها بايد بتوانند در تمام محل‌هاى کارى که لازم مى‌بينند حضور يابند. نماينده اتحاديه مادام که اين مسئوليت را دارد و تا يک سال بعد از آن از اخراج شدن مصون است.


در کرواسى حدود ۲۰۰ اتحاديه مختلف وجود دارد. اتحاديه‌هاى جديد بعد از اولين انتخابات آزاد در بهار ۱۹۹۰ به سرعت شروع به رشد کردند. اگرچه تنها اتحاديه دوره کمونيستى (مجمع اتحاديه‌هاى کرواسى - Saveza Sindikata Hrvatska) نيز در آن اوقات شروع به تغيير و ايجاد اتحاديه‌هاى غيروابسته کرده بود، به‌نظر مى‌رسيد که ۷۰% از ۱،۲۰۰،۰۰۰ نفر شاغل در اتحاديه‌ها عضو هستند که اکثر آنها در ۵ اتحاديه مرکز عضويت دارند. ۳ اتحاديه اقتصادى است و عبارتند از: انجمن اتحاديه‌هاى مستقل کرواسي، انجمن اتحاديه‌هاى کرواسى و کنفدراسيون و اتحاديه‌هاى غيروابسته کرواسي. ۲ اتحاديه ديگر مربوط به کارمندان دولت است: اتحاديه ميهنى کارکنان بخش عمومى و اتحاديه‌هاى هماهنگ‌کننده دولت کرواسى بيشتر اتحاديه‌هاى فرهنگى هستند. بعضى از اين اتحاديه‌ها حالت همه‌گير ندارند.

انجمن اتحاديه‌هاى مستقل کرواسى

نام پيشين اتحاديه همان انجمن اتحاديه‌هاى کرواسى بود که بعد از اولين اتخابات آزاد سال ۱۹۹۳ تغيير نام داد. اين اتحاديه افکار بلشويکى را از سيستم کار خود حذف کرد و موفق شد که به قويترين اتحاديه موجود با ۵۰۰،۰۰۰ عضو مبدل شود. اين اتحاديه وارث تمام ساختمان‌ها، فضاها و کادرهاى ورزيده قبلى است. در اين اتحاديه حدود ۲۶ اتحاديه کوچکتر جاى گرفته‌اند. اين اتحاديه کارگران کارخانه‌ها و بعضى از سازمان‌هاى عمومى از قبيل راديو و تلويزيون، راه‌آهن، پست و تلگراف، بخشى از سازمان‌هاى بهداشتي، بخشى از افراد شاغل در مهدکودک‌ها و تعدادى از بازنشسته‌ها را نيز در برمى‌گيرد. رئيس اين اتحاديه دراگوتين ليسار است.

کنفدراسيون اتحاديه‌هاى غيروابسته کرواسى

اين اتحاديه در سال ۱۹۹۰ توسط عده‌اى که از انجمن اتحاديه‌هاى مستقل کرواسى جدا شده بودند و تعدادى اتحاديه‌هاى مستقل جديد، پايه‌گذارى شده است. اختلاف بر سر رياست و ارتباط مستقيم اين اتحاديه با (SDS) و بالاخره به‌وجود آمدن سومين اتحاديه مرکزى باعث از هم پاشيدگى اين اتحاديه شد. بدين ترتيب بسيارى از اتحاديه‌هاى عضو کنفدراسيون از آن خارج شدند و بالاخره اعضاء آن به ۴۰،۰۰۰ نفر کاهش پيدا کرد. اين اتحاديه بيشتر اتحاديه‌اى روستائى است تا شهرى و رئيس آن ملادن مسيچ است که در عين حال معاون رئيس حزب (SDS) هم مى‌باشد.

انجمن اتحاديه‌هاى کرواسى

اين اتحاديه بلافاصله بعد از کنفدراسيون اتحاديه‌ها در سال ۱۹۹۰ به‌وجود آمد. اگرچه اين اتحاديه در آغاز کار گرايش‌هائى نسبت به حزب HDZ داشت، ولى به مرور به اتحاديه‌اى مستقل مبدل شد. اين اتحاديه در حدود ۲۰۰،۰۰۰ عضو دارد و از اين نظر مقام دوم را به خود اختصاص داده است. در اين اتحاديه، اتحاديه‌هاى شرکتى و اتحاديه‌هائى از قبيل اتحاديه نفت و ساختمانى شرکت دارند و رئيس آن بريسلاو بليچ است که به‌خاطر کار در اين اتحاديه از مقام حزبى خود در حزب HDZ کناره‌گيرى نمود.

اتحاديه ميهنى کارکنان بخش عمومى

اين اتحاديه در سال ۱۹۹۳ بنيان نهاده شد و حدود ۶۰،۰۰۰ نفر عضو دارد. اعضاء آن را بيشتر دانشمندان و کسانى که تحصيلات عالى دارند، کادرهاى آموزشى متوسطه مدارس، کادرهاى مرکز تأمين خدمات اجتماعي، کتابداران و پرستاران تشکيل داده‌اند.


تشکيل دهندگان اين اتحاديه‌ها کسانى هستند که قبلاً جزء کنفدراسيون NHS بوده و يا به‌طور مجزاء عمل مى‌کرده‌اند. اين اتحاديه براى جلوگيرى از تک‌روي، دو رئيس دارد که هر ماه عوض مى‌شوند.

اتحاديه هماهنگ‌کننده کرواسى

اين اتحاديه از جوان‌ترين اتحاديه‌ها با ۷۰،۰۰۰ عضو است و در سال ۱۹۹۳ به‌وجود آمد. اعضاء آن را قشرهاى مختلفى تشکيل مى‌دهند: کادر آموزشى مدراس متوسطه، بخش حقوقى و قضائى کارکنان بانک‌ها، بخش فرهنگي، قسمتى از کارکنان بخش بهداشت، بخش کنترل پرواز، بخش تکنيکى - هوائى و چندين بخش ديگر به‌عنوان تشکيل دهندهٔ اين اتحاديه از کنفدراسيون NHS جدا شده‌اند. رهبر اتحاديه کريشمير سور است، ولى رهبر واقعى آن رئيس اتحاديه و دبير ستاد غيروابسته به نام وسنا کانيژاى است.


- بخش اجتماعي:

اتحاديه‌هاى کرواسى خيلى جوان هستند و براى کارکرد هرچه بهتر آنها همکارى کارفرمايان بخش خصوصى لازم است و به همين دليل اتاق بازرگانى کرواسى به‌وجود آمده است. اتحاديه‌ها از سال ۱۹۹۱ (سپتامبر) تا چهارمين ماه سال ۹۲ به‌علت وضعيت جنگى شديدى که وجود داشت، با دولت به توافق رسيدند و دست به اعتصاب نزنند. بعد از گذشت مدت تعيين شده، اعتصاب و تهديد به اعتصاب وجود داشته است و اساس آنها نيز پايه اقتصادى يعنى ميزان حقوق و تمايلات صنفى بوده است. از اواسط سال ۱۹۹۲ کرواسى هدف کلى ملى را درنظر گرفت که معمولاً آنها به‌خاطر مشکلات دولتى توافق‌هاى دوباره بر سر پرداخت حقوق با اتحاديه‌ها و يا به‌خاطر مشکلات دولتى توافق‌هاى دوباره بر سر پرداخت حقوق با اتحاديه‌ها و يا به‌خاطر اين مسئله که کرواسى راهى طولانى براى خصوصى‌سازى در پيش دارد، فراموش مى‌شوند. تابستان سال ۱۹۹۳ را مى‌توان سال همکارى دولت، اتاق بازرگانى و اتحاديه‌هاى کارگرى به‌عنوان سه قطب اصلى نام برد. اين همکارى‌ها بدين منظور صورت گرفت تا بتوانند قبل از تصويب هر نوع قانون کارى يا سيستم مالياتى و يا خصوصى‌سازى باهم توافق نمايند.