بعد از پيروزى انقلاب اسلامى روابط ايران و برمه به‌صورت غير فعال همچنان ادامه داشت، تا مدتى هيچ هيئت رسمى بين دو کشور مبادله نگرديد. در ۲۵/۵/۱۳۶۱ معاون سياسى وزارت امور خارجه در مسير مسافرت خود به کوالالامپور از طريق کاتماندو پايتخت کشور نپال توقف کوتاهى در فرودگاه رانگون داشت، مورد استقبال مقامات وزارت امور خارجه برمه به سرپرستى مدير کل سياسى آن وزارتخانه قرار گرفت.


مدير کل امور اقتصادى وزارت امور خارجه نيز در بهار ۱۳۶۲ به برمه مسافرت کرد، متعاقب آن در بهار ۱۳۶۶ مديران کل سياسى و امور اقتصادى وزارت امور خارجه در شهريور و آذرماه از برمه ديدار کرده، در مورد گسترش روابط سياسى و اقتصادى دو کشور مذاکره و تبادل‌نظر نمودند. عمده روابط اقتصادى دو کشور بعد از انقلاب اسلامى منحصر به خريد برنج از کشور برمه بوده است.


روابط ايران با برمه همان‌طور که در ابتداى اين مبحث به آن اشاره گرديد از قرون گذشته بسيار دوستانه و علاوه بر روابط بازرگانى و تجارى هر دو کشور داراى روابط سياسى هم بوده‌اند. چنان که حجت‌الاسلام آقاى صادق خلخالى نماينده مردم قم طى سخنان خود در مجلس شوراى اسلامى به اين مسئله اشاره نمودند، در جنگ بين‌الملل اول علماء ما از جمله آيت‌الله سيد محمدتقى خوانسارى و آيت‌الله سيد ابوالقاسم کاشانى به‌علت برداشتن اسلحه و جنگيدن با انگليسى‌ها براى مدتى به کشور برمه تبعيد گرديدند.(روزنامه رسالت ۳۰/۱۰/۶۹)


سفير برمه در دهلى نو به‌عنوان سفر اگرديته آن کشور در تهران در ۲۴/۳/۱۳۶۷ استوارنامه خود را به جناب آقاى خامنه‌اى که در آن زمان پست رياست جمهورى ايران را به‌عهده داشتند تسليم، و با مقامات وزارت امور خارجه و وزير بازرگانى ملاقات و مذاکره نمود. در اين سفر از طرف جناب آقاى ولايتى وزير امور خارجه از وزير خارجه برمه دعوت به‌عمل آمد که به ايران مسافرت نمايند.


تحولات اخير در برمه که منجر به استعفاء ژنرال نوين ديکتاتور برمه و انحلال حزب سوسياليست اين کشور گرديد سبب شد، در ۱۸ سپتامبر ۱۹۸۸ با يک کودتاى نظامى ژنرال سامونگ - Saw Maung قدرت را در برمه به‌دست گيرد. نام برده که قبلاً وزير دفاع و رئيس ستاد پيشين اين کشور بود، مجدداً حکومت نظاميان را در برمه برقرار نمود.


با توجه به اعلام نظاميان داير بر برگزارى انتخابات عمومى و آزاد در برمه در اوائل ۱۹۹۰ اکثر کشورها ارتباط سياسى و اقتصادى خود را با حکومت نظامى برمه محدود نمودند. و در انتظار انجام انتخابات و تشکيل حکومت تازه مى‌باشند، اين امر هنوز تحقق نيافته و انتخابات آزاد تا به حال انجام نگرفته است.


دولت جمهورى اسلامى ايران نيز پس از تحولات اخير سياست صبر و انتظار را در پيش گرفته و حرکتى در جهت تماس با مقامات نظامى برمه انجام نگرفته است.