سيستم دفاعى

ساخت ارتش

ارتش بنگلادش شامل نيروهاى زميني، هوائى و دريائي، نيروهاى شبه نظامى و پليس مى‌باشد. کل نيروهاى مسلح در ۱۹۷۴، ۳۶۰۰۰ نفر بوده است که در ۱۹۹۲ به ۱۰۶۵۰۰ نفر رسيد.

نيروى زمينى

برطبق آمار ۱۹۷۴ اولين نيروى زمينى ارتش از ۳۰ هزار نفر تشکيل شده بود و شامل پنج تيپ پياده نظام با ۱۷ گردان پياده نظام، يک هنگ تانک، سه هنگ توپخانه و سه گردن مهندسى و حمايت‌کننده بوده است.

برطبق آخرين آمار در سال ۱۹۹۲ نيروى زمينى ارتش به ۹۳ هزار نفر رسيده است و شامل شش لشگر پياده نظام، ۱۴ تيپ پياده نظام (۲۶ گردان)، يک تيپ زره‌پوش (دو هنگ زره‌پوش)، شش هنگ توپخانه و شش گردان مهندسى است.

نيروى دريائى

برطبق آمار ۱۹۷۴ نيروى دريائى بنگلادش از ۵۰۰ نفر تشکيل شده بود و شامل يک قايق گشتى سابق و سه کشتى زرهى بوده است. در ۱۹۹۲ نيروى دريائى به ۷۵۰۰ نفر رسيده است و پايگاه‌هاى آن در چيتاگنگ (سرفرماندهي)، داکا، خولنا و کاپتاى (Kaptai)، است و شامل چهار فروند ناو، ۳۵ قايق ساحلى و گشتى و تعدادى نيروى حمايت‌کننده است.

نيروى هوائى

در ۱۹۷۴ نيروى هوائى شامل ۵۵۰۰ نفر بوده است که مجهز به ۱۴ هواپيماى جنگنده، يک اسکادران جنگنده، يک اسکادران باري، يک اسکادران هلى‌کوپتر و دو هواپيماى آموزشى بوده است.

در ۱۹۹۲نيروى هوائى شامل ۶۰۰۰ نفر است که شامل دو اسکادران جنگنده مهاجمي، دو اسکادران جنگنده، يک اسکادران بارکشي، سه اسکادران هلى‌کوپتر و چند فروند هواپيماى آموزشى مى‌باشد.

نيروهاى شبه نظامى

نيروهاى شبه نظامى در ۱۹۷۴ شامل ۱۶ هزار نيروى دفاع ملى و ۲۰ هزار تفنگدار بوده است و در ۱۹۹۲ شامل ۳۰ هزار نفر تفنگدار (گارد مرزي) و ۵۰۰۰ نفر پليس مسلح بوده‌اند. بيست هزار نفر گارد امنيتى يا انصار را تشکيل مى‌دهند.

هزينه نظامى

هزينه نظامى بنگلادش در ۱۹۷۴، ۴۷۰ ميليون تاکا يعنى ۶۵ ميليون دلار بوده است که در ۱۹۹۰ اين هزينه به ۴۰۲/۱۱ ميليون تاکا يا ۳۰۳ ميليون دلار رسده است. جدول زير هزينه نظامى بنگلادش را در سال‌هاى مختلف مشخص مى‌کند ( SIPRI Yearbook 1991, World Armaments and Disarmament 1991, Oxford University):

جدول هزينه نظامى