اتريش از جمله کشورهايى است که سياست بى‌طرفانه و مستقلى در اروپا دارد. اين امر مى‌تواند به ‌عنوان پايه‌اى جهت توسعه روابط ايران و آن کشور باشد. مضافاً آن‌ که پس از پيروزى انقلاب ايران و استقرار نظام جديد در ايران، که حصر اقتصادى آمريکا و برخى از دولت‌هاى غربى را به‌دنبال داشت، اتريش با عدم شرکت در تحريم اقتصادى عليه ايران باعث گرديد که در طى سال‌هاى پس از انقلاب، همواره هيئت‌هاى جهت گسترش روابط اقتصادى و بازرگانى دوجانبه بين دو کشور مبادله گردند.


در سال پيروزى انقلاب، (۱۹۷۸م. برابر با ۱۳۵۷هـ.ش.) ايران در مقابل ۷/۱ ميليارد شلينگ واردات از اتريش رقمى معادل ۷/۲ ميليارد شلينگ صادرات به اتريش داشته است که از معدود سال‌هايى به‌شمار مى‌رود که تراز بازرگانى به‌ نفع ايران بوده است.


از سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۳ ميلادى واردات ايران از اتريش به‌علّت شرايط جنگى و تحريم اقتصادى اکثر کشورهاى غربى روبه افزايش مى‌گذارد و در پايان سال ۱۹۸۳ ميلادى به بالاترين رقم واردات از اتريش در طول تاريخ روابط بازرگانى (۹/۴ ميليارد شلينگ) برمى‌خوريم. همين سال در واقع نقطه آغاز حرکتى در جهت متوازن‌تر نمودن مبادلات دو کشور مى‌شود زيرا از آن پس ميزان صادرات اتريش به ايران روند نزولى خود را طى مى‌نمايد؛ در حالى که واردات آن کشور از ايران رشد صعودى را نشان مى‌دهد.


در سال ۱۹۸۶ميلادى (۱۳۶۵ هـ.ش.) به‌علّت سقوط بهاى نفت ميزان مبادلات دو کشور بسيار کاهش مى‌يابد؛ ولى با به‌وجود آمدن شرايط آرامش نسبى دوباره سير صعودى مبادلات دوطرف آغاز مى‌شود.


در سال ۱۹۸۸ميلادى (۱۳۶۷ هـ.ش.) پس از پذيرش قطع‌نامه ۵۹۸ از سوى ايران و اعلام آمادگى و ارائه طرح‌هايى از سوى ايران براى بازسازى ويرانى‌هاى ناشى از جنگ تحميلي، شرکت‌هاى اتريشى تمايل خود را براى گسترش هرچه بيشتر همکارى با ايران اعلام مى‌نمايند و تمايل و اقدام متقابل موجب مى‌گردد تا در اين سال ميزان صادرات ايران به اتريش رقمى حدود يک ميليارد شلينگ شود که افزايشى معادل ۳/۲۰ درصد نسبت به سال ۱۹۸۷ ميلادى داشته است و واردات ايران از کشور اتريش با رقمى حدود ۹/۱ ميليارد شلينگ افزايشى معادل ۳/۱۱ درصد نسبت به سال قبل خود داشته است.


وضعيّت مبادلات تجارى و بازرگانى دو کشور طى سال ۱۹۸۹ ميلادى (۱۳۶۸هـ.ش.) به ‌نفع ايران سير صعودى داشت و اگرچه هنوز توازن کامل حاصل نشده و صادرات نفت همچنان عمده‌ترين محصول صادراتى ايران به اتريش بوده است، ليکن تا تشکيل اجلاس‌هاى کميسيون مشترک اقتصادى در وين و آغاز تماس‌ها و مراودات بيشتر، هدف اين است که صادرات غيرنفتى نيز بتوانند سهم بايسته‌اى را در اين مبادلات به ‌خود اختصاص دهند.


به‌طور کلى به‌علّت کاهش دوباره صادرات اتريش به ايران از سال ۱۹۸۶ ميلادى به بعد، دولت اتريش به بازنگرى در سياست بازرگانى خود پرداخت و در اين ارتباط مستشار بازرگانى خود دکتر ريتوه را در سال ۱۹۸۷ ميلادى از تهران فراخواند و دکتر کورت فيفر را که در فاصله سال‌هاى ۱۹۵۸ تا ۱۹۶۳ ميلادى در ايران بود - بنيان‌گذار دفتر بازرگانى اتريش در ايران - به تهران اعزام نمود. اين اقدام اتريش نتايجى مطلوبى را براى آن کشور به‌همراه داشت زيرا در سال ۱۹۹۰ ميلادي، روند مبادلات تجارى بين دو کشور، به‌نحو قابل ملاحظه‌اي، از نظر کيفيّت و کميّت و حجم صادراتي، به‌نفع اتريش تغيير کرد و عدم توازن تجارى دو کشور را نمايان ساخت، به‌گونه‌اى که صادرات ايران به اتريش نزديک به ۴۰ درصد کاهش نشان مى‌دهد در حالى که واردات از اين کشور ۵۰ درصد افزايش داشته است (جدول مربوطه). در همين سال اولين اجلاس مشترک اقتصادى ايران و اتريش برگزار شد و مذاکرات نمايندگان وزارت‌خانه‌ها و شرکت‌هاى ايرانى با صاحبان صنايع اتريش منجر به امضاى توافق‌‌ها و موافقت‌نامه‌هايى گرديد.

جدول تجارت خارجى ايران و اتريش طى سال‌هاى ۱۹۹۰-۱۹۷۸ ميلادى

سال واردات ايران از اتريش صادرات ايران به اتريش
صنايع مواد غذايي ديگر فرآورده‌ها جمع نفتي غيرنفتي جمع
۱۹۷۸ ۱،۶۸۷،۴۳۸ ۳،۵۹۹ ۶۶،۱۰۱ ۱،۷۵۷،۱۳۸ ۲،۳۳۷،۶۴۵ ۳۳۷،۶۲۲ ۲،۶۷۵،۲۶۷
۱۹۷۹ ۸۳۶،۴۹۰ ۳۷،۵۳۹ ۱۷،۷۴۹ ۹۱۸،۷۷۸ ۴۳۴،۹۳۴ ۳۳۳،۳۴۶ ۷۶۸،۲۸۰
۱۹۸۰ ۲،۶۰۰،۸۹۸ ۱۰۲،۵۹۴ ۸۲،۵۳۶ ۲،۷۸۶،۰۲۸ - ۳۹۳،۴۰۰ ۳۹۳،۴۰۰
۱۹۸۱ ۲،۸۰۷،۲۰۰ ۶۸۹،۵۸۰ ۵۰،۶۰۲ ۲،۹۲۶،۷۶۰ ۱،۲۴۵،۲۰۴ ۲۵۹،۲۱۳ ۱،۵۰۴،۴۱۷
۱۹۸۲ ۲۲۶،۳۳۹ ۱۲،۸۰۸ ۲۷،۳۸۷ ۲،۳۰۶،۵۳۴ ۷۲۷،۹۵۱ ۲۰۲،۴۰۶ ۹۳۰،۳۵۷
۱۹۸۳ ۴،۸۳۸،۷۹۱ ۲۲،۰۴۰ ۷۰،۳۸۲ ۴،۹۳۱،۲۱۳ ۱۲۰،۳۶۷ ۲۳۷،۵۸۵ ۳۵۷،۹۵۲
۱۹۷۴ ۲،۸۴۸،۷۸۸ ۸،۱۹۵ ۱۱۰،۱۶۰ ۳،۹۶۷،۱۴۳ ۶۳۴،۸۳۵ ۲۸۰،۴۵۱ ۹۱۵،۲۸۶
۱۹۸۵ ۳،۰۴۹،۶۹۵ ۶،۵۳۲ ۱۲۵،۶۵۷ ۳،۱۸۱،۸۸۴ ۱،۱۱۴،۱۴۵ ۲۱۵،۱۲۵ ۱،۳۲۹،۲۷۰
۱۹۸۶ ۱،۹۹۸،۹۵۹ ۳۶ - ۱،۹۹۸،۹۵۹ ۳۲۱،۵۴۰ ۳۰۱،۸۸۳ ۶۲۳،۴۲۳
۱۹۸۷ ۱،۷۳۳،۵۸۴ ۱،۰۷۲ - ۱،۷۳۳،۵۸۳ ۵۰۶،۷۵۴ ۳۹۸،۱۶۶ ۹۰۴،۹۲۰
۱۹۸۸ - - - ۱،۹۲۸،۶۷۵ - - ۱،۰۸۸،۴۸۲
۱۹۸۹ - - - ۲،۴۰۷،۱۴۶ - - ۱،۸۳۱،۶۰۲
۱۹۹۰ - - - ۳،۸۰۹،۵۱۴ - - ۱،۲۵۱،۷۲۶


محور اصلى صادرات ايران به اتريش را نفت خام تشکيل مى‌دهد و از اقلام عمده صادرات غيرنفتى مى‌توان قالى و قاليچه دست‌بافت ايران، صمغ‌هاى نباتى ميوه‌هاى تازه و خشک را نام برد. واردات ايران از اتريش را محصولات مختلف صنعتى و مواد اوليه مورد نياز کارخانجات از جمله مواد شيميايي، انواع وسايل يدکى راه‌آهن، ماشين‌آلات، کاغذ و مقوا، مواد غذايى (ذرت و جو)، چوب و عصاره‌هاى روغنى تشکيل مى‌دهد.