در دوران قبل از تاريخ، آنچه را اکنون اتريش مى‌ناميم جولانگاه غارنشينانى بود که به شيوه‌اى ساده با وسايل ابتدائى مى‌زيستند. پس از گذشت زمانى که در مقياس زمين‌شناسى دورانى کوتاه به‌شمار مى‌رفت اينان، ساکنان اين سرزمين شدند. سپس نوبت به مردمى رسيد که به اين کشور وارد شدند و خانه‌هاى خود را در درياچه‌ها به روى چوب‌بست برپا داشتند تا از گزند جانوران وحشى در امان بمانند. مدتى دراز بعد از دوران غارنشيني، مهاجرت اقوام و طوايف مختلف به اين سرزمين آغاز شد و اين جريان تا قرن‌ها بعد ادامه يافت.


پس از جنگ جهانى دوم، اتريش به عنوان کشور ميزبان و سرزمين عبورى براى پناهندگان کشورهاى بلوک شرق و شوروى مطرح گرديد.