نيمکت، ميز، تشک، مانع دو و ميداني، سبد توپ، توپ، تور، طناب و کرونومتر و... .
فراگيران ابتدا در پشت نيمکت قرار مى‌گيرند. پس از چند حرکت عمودى روى پاها، از مانع عبور مى‌کنند و با انجام شيرجه، سريع از جا بلند شده، خود را براى اجراء چند آبشار تکرارى آماده مى‌کنند، به دنبال آن مجدداً بر روى تشک شيرجه مى‌روند و پس از انجام شنا روى دست‌ها، براى حرکت بعد به انتهاى صف مراجعه مى‌کنند.
در اين تمرين از خودِ فراگيران به‌عنوان وسايل مورد نياز استفاده مى‌شود و مطابق تصوير زير فراگيران به نوبت حرکات مورد نظر را انجام مى‌دهند. هر يک ابتدا از روى فراگير بعدى پرش مى‌کنند و فوراً از زير پاهاى فراگير ديگر عبور نموده، با يک شيرجه خود را براى اجراء آبشار از سه منطقه تور آماده مى‌کنند. در برگشت از آخرين آبشار با زدن يک غلت به انتهاى صف مى‌روند و براى حرکت بعد آماده مى‌شوند. بايد توجه شود که همه فراگيران تمرين را انجام دهند.
مسلم است که، اجراء اين تمرينات، موجب افزايش قابليت‌هاى مثل چابکي، قدرت، استقامت، سرعت و عکس‌العمل و توان انفجارى بازيکنان مى‌شود. در پايان تمرين مى‌توان به فراگيران توصيه کرد که با انجام حداقل ده پرش روى دست‌ها ضمن اينکه قدرت عضلات دست‌ها را افزايش مى‌دهند، تمرين برگشت به حالت اوليه را نيز انجام دهند. همچنين در بزرگسالان پس از اجراء تمرينات ايستگاهي، ضربان نبض محاسبه مى‌شود و چنانچه اين ضربان ۱۶۰ تکرار در دقيقه را نشان دهد، توسعه قابليت‌هاى مورد نظر را سبب مى‌شود و در واقع چنانچه اين ضربان از ۱۵۰ تکرار بالاتر باشد، باعث تقويت و توسعه و قابليت‌ها مى‌شود.