نکتهٔ مهم اين است که در مرحلهٔ آمادگى مقدماتى با توجه به اهداف برنامه، اينگونه تمرينات، زمان اصلى را به خود اختصاص مى‌دهند. در مراحل بعدي، به‌ويژه در دورهٔ مسابقه، بخش عمدهٔ زمان تمرين در مسائل تاکتيکى خلاصه مى‌شود. از آنجا که تمرينات جسمانى از اصولى‌ترين مفاهيم براى ارتقاء و توسعهٔ مهارت‌ها محسوب مى‌شود، اتخاذ تصميماتِ هدفدارِ مبتنى بر پايهٔ اصول تمرين، موجب پايدارى و پيشرفت مهارت‌ها شده، مى‌تواند تثبيت آنها را براى مدت بيشترى تضمين نمايد. علاوه بر آن آمادگى بدنى موجب مى‌شود تا عوامل خارجى مزاحم که بيشتر در مرحلهٔ مسابقه ظهور پيدا مى‌کنند، کم‌تر بر نتيجهٔ کار تأثير داشته باشند.
دوره‌هاى تمرين
- تمرين براى مسابقه:
اين تمرينات شامل حرکاتى است که بازيکن را براى بازى براساسِ قوانين و مقررات آن، آماده مى‌سازد. به‌عبارت ديگر، تمرينات همواره برحسب شرايط مسابقه تدوين و اجراء مى‌شود.
- تمرينات ويژه (اختصاصى):
شامل اجرائى از حرکات مسابقه است که تعداد بيشترى از عضلات به‌کار گرفته مى‌شوند. همان‌طور که در حرکات مسابقه عواملى مثل جهت‌يابي، پويائي، زمان‌سنجى و... کارآئى بيشترى پيدا مى‌کند. اين مرحله از آمادگي، تيم را براى دورهٔ مسابقه آماده مى‌سازد و حدود ۲ ماه هم به طول مى‌انجامد. اين مرحله با کاهش حجم و افزايش شدت تمرين مشخص مى‌شود.
- تمرينات جسمانى عمومى:
آمادگى عمومى با تأکيد بر آمادگى ويژه و تمرينات تکنيکى تکميل مى‌شود. در اين مرحله شدت تمرين کاهش مى‌يابد چرا که مسابقه وجود ندارد. انتهاى اين دوره قبل از فراخوانى بازيکنان براى تمرينات تيمي، مى‌تواند پايانى براى تمرينات آمادگى جسمانى عمومى بازيکنان محسوب شود. در طى اين مرحله بازيکنان در يک سرى فعاليت‌هاى فيزيکى غير از واليبال شرکت مى‌کنند. دويدن، شناکردن و... به حفظ آمادگى عمومى کمک مى‌کند.