در تنيس روى ميز، با توجه به تنوع بازيکنان (حملهاى ـ دفاعى ـ کنترلي) و نيز بازيکنانى که با راکت ترکيبى بازى مىکنند، چهار روش اصلى مىتوان براى تاکتيک در نظر گرفت. البته بهدليل اينکه همهٔ بازيکنانِ حملهاى داراى يک ويژگى نيستند، همچنين بهدليل اينکه شيوهٔ کار بازيکنان دفاعى، يا کنترلى،و يا حتى بازيکنانى که با راکت ترکيبى بازى مىکنند با يکديگر متفاوت است، تاکتيک در تنيس روى ميز بسيار گسترده و متنوع است. با اين وجود همهٔ تاکتيکها در ۴ روش فوق قرار گرفته و دستهبندى مىشوند. ضمناً به عوامل مهم ديگرى که در روش بازى و انتخاب نوع بازى مهم است بايستى توجه شود آن عوامل عبارت است از:
۱. حريف
۲. ميز، محوطه و سالن بازي
۳. تماشاچيان
۴. اطاعت از قانون
۵. نحوهٔ عزيمت به محل مسابقات
۶. تغذيه
بايد دانست که ويژگى ظاهرى تاکتيکهاى مختلف بازى،فضاى حرکتىاى است که بازيکن انتخاب مىکند. اين فضاى حرکتى با توجه به نوع بازى و فاصلهاى که بازيکن از ميز دارد مشخص مىشود. بر اين اساس، روشهاى مختلف بازى (نوع بازىاى که بازيکن انتخاب مىکند) را مىتوان به سه دسته:
۱. بازى نزديک ميز،
۲. بازى با فاصلهٔ متوسط،
۳. بازى دور از ميز تقسيمبندى کرد (شکل زير).
البته بازيکنانى وجود دارند که بازى دفاعى و بازى حملهاى را بهطور متناوب در طول يک بازى بهکار مىبرند و فضاى حرکتى خود را مرتباً تغيير مىدهند؛ با توجه به اين موضوع و نکات توضيح داده شده در بالا، تقسيمبندى بالا بهصورت بازى حملهاى، بازى کنترلى و بازى دفاعى در خواهد آمد.
بازيکنانى که حملهاى بازى مىکنند، بيشتر ضربههائى را بهکار مىبرند که پيچ روئى دارد ولى بازيکنان دفاعى بيشتر ضربههائى با پيچ زيرى مىزنند، لذا بهنظر مىرسد با اين شيوه، بازيکن دفاعى قصد ندارد امتيازى بهدست آورد، بلکه فقط مىخواهد توپ را به ميز حريف برگرداند. برخلاف او، بازيکن حملهاى با سرعت بازى مىکند و سعى دارد بازى را در دست بگيرد و هرچه زودتر امتياز بهدست آورد.
در مورد بازيکنان دفاعى،بايد دانست که آنها گاهى به دلخواه خود با فاصله از ميز بازى مىکنند؛ يعنى خود آنها اين نوع بازى و فاصله را انتخاب مىکنند؛ زيرا احساس مىکنند که اين نوع بازى با شرايط آنها مطابقت بيشترى دارد؛ و لذا فکر مىکنند که به اين ترتيب، بهتر مىتوانند به موفقيت دست يابند. در مجموع، بازى آنها عکسالعملى و در حالت انتظار بهنظر مىآيد. اما در واقع سعى مىکنند با تعويض سرعت بازى،ريتم حريف را بر هم زنند و او را وادار به اشتباه کنند.
بازيکنان کنترلى که در منطقهٔ متوسط ميز بازى مىکنند، ترکيبى از خصوصيات دو نوع بازيکن قبلى را دارند و قابليت و توانائىهاى آنها سبب مىشود که گاه حملهاى و گاهى دفاعى بازى کنند.