کاربرد يک دست سينه و زمينى
از اين پاسها مىتوان در پاسکارىهاى سريع که وجود مدافعان، امکان استفاده از پاسهاى دو دست سينه يا زمينى را سلب مىکند، استفاده کرد. امکان استفاده از حرکات گولزننده، حمايت قوى مهاجم از توپ، سرعت و افزايش بُرد توپ، آموزش اين پاسها را ضرورت مىبخشد.
شرح مهارت پاس يک دست سينه و زمينى
دستها و پاها قبل از پاس دادن
پاسدهندهٔ پائى را که به سمت مدافع است، حدوداً يک گام جلوتر و نزديک مدافع قرار مىدهد و به اينصورت از نزديک شدن مدافع به توپ جلوگيرى مىکند.
- توپ را با کنترل کامل هر دو دست، به يک سمت هدايت مىکند تا پس از آن اقدام به پاس نمايد. در اين لحظه در پاس يک دست سينه (شکل - مهارت پاس يک دست سينه) زانوهاى پاسدهنده کمى خميده و در پاس يک دست زمينى (شکل - مهارت پاس يک دست زميني) زانوهاى وى خميدگى بيشترى دارند.
- پاسدهنده در آخرين لحظه، توپ را با يک دست پاس مىدهد.
دستها و پاها پس از پاس دادن
دست پاسدهنده با آرنج باز، به دنبال توپ کشيده مىشود و مچ دست، برخلاف پاس دو دستي، به سمت داخل خم مىگردد.
- دست حايل بهصورت حمايتکننده در مقابل سينهٔ پاسدهنده بهصورت کمى خميده باقى مىماند.
محل ارسال پاس يک دست سينه و زمينى
توپ بدون قوس، حدود سينهٔ فرد پاسگيرنده و در صورت وجود مدافع، در کنار پاسگيرنده، به سمت آرنج دست نشانهٔ پاسگيرنده فرستاده مىشود. (معمولاً دست دور از مدافع وي) و محل ارسال پاس يک دست زميني، حدود يک مترى جلوى پاى پاسگيرنده و متمايل به سمتى است که مدافع قرار ندارد.
اشتباهات رايج در پاس يک دست سينه و زمينى
- توپ، با دست نزديک به مدافع پاس داده شود.
- پاسدهنده، از پاى حايل و بدن، براى دور از دسترس قرار دادن مدافع استفاده نکند.
- پاس به سينهٔ پاسدهنده ارسال شود.
- پاس با قوس از بالاى سر مدافع ارسال شود.
نکات کليدى در هنگام اجراء پاس يک دست سينه و زمينى
- توپ بدون هيچگونه قوس اضافى از طرف پاسدهنده به دست آزاد پاسگيرنده ارسال شود.
- پس از ارسال پاس، دست پرتابکننده به دنبال توپ کشيده مىشود و مچ بهطرف داخل بچرخد (شکل - پاس يک دست زمينى).
- با دست و پاى حايل، از نزديک شدن مدافع به توپ جلوگيرى شود.