کاربرد مهارت شوت ثابت يکدست
از اين شوت براى پرتابهاى دور (۲ و ۳ امتيازي)، پرتابهاى آزاد و در اجراء مهارت شوت سهگام و شوت جفت استفاده مىشود (شکل مهارت شوت ثابت يکدست).
شرح مهارت شوت ثابت يک دست
- دستها و پاها قبل از پرتاب :
بازو به موازات زمين، ساعد با بازو زاويهٔ ۹۰۫ و ساعد با مچ زاويهٔ ۹۰۫ مىسازد.
- انگشتان، باز و جهت انگشتان:، رو به عقب است و توپ روى تمام سطح کف دست (بند انگشتان و نرمهٔ کف دست) قرار مىگيرد بدون آنکه با گودى کف دست تماس داشته باشد.
- دست غيرپرتاب (دست حايل) بهعنوان کمککننده در حفظ توپ، کنار توپ قرار دارد بهطورىکه مانع ديد پرتابکننده نشود. اين دست، نقشى در پرتاب ندارد.
- محل قرارگيرى توپ، در جلو و بالاى پيشانى است بهطورىکه از فضاى ايجاد شده بين دست پرتابکننده و دست حايل، بتوان حلقه را ديد.
- پاها به حالت تعادلى (بهصورت موازى باهم يا پاى دست پرتاب، جلوتر و پاى ديگر کمى عقبتر) باشد.
تذکر: شوتکننده مىتواند پاى پرتاب را عقبتر بگذارد و همزمان با باز کردن مفصل آرنج، آن را به جلو بياورد تا قدرت پرتاب وى بيشتر گردد.
- دستها و پاها در هنگام پرتاب :
شروع حرکت از ناحيهٔ آرنج است. توپ از نقطهٔ جلو و بالاى پيشانى با باز شدن مفصل آرنج به سمت جلو و بالا، پرتاب مىشود. دست به دنبال توپ کشيده و آرنج صاف مىشود.
- حرکت قوى مچ و انگشتان، مکمّل حرکت آرنج است. در خاتمهٔ عمل باز شدن آرنج، مچ به سمت جلو و پائين خم مىشود.
- به دنبال باز شدن مفصل آرنج، پرتابکننده زانوها را صاف کرده، وزن بدن را روى سينهٔ پا منتقل مىکند و در صورت نياز، پس از رها شدن توپ کمى جهش مىکند.
نکات کليدى در هنگام اجراء مهارت شوت ثابت يکدست
- توپ روى تمام سطح کف دست (بند انگشتان و نرمهٔ کف دست) قرار مىگيرد و با گودى کف دست تماس ندارد (شکل - نحوهٔ صحيح گرفتن توپ).
- زواياى مچ با ساعد، ساعد با بازو و بازو با بدن ۹۰۫ است (شکل - زواياى دست در شوت ثابت يکدست).
- جهت آرنج کاملاً در راستاى هدف، يعنى حلقه است.
- پرتاب توپ به سمت حلقه با قوس چشمگيرى انجام مىشود.
- پاها موازى باهم يا يکى جلوتر از ديگرى است و وزن بدن، روى سينهٔ دو پا تقسيم مىشود.
اشتباهات رايج در مهارت شوت ثابت يکدست
- توپ با گودى کف دست تماس داشته باشد (شکل - شکلِ نادرستِ گرفتن توپ).
- دست غير پرتاب، بالاى توپ قرار گيرد و مانع ديد پرتابکننده باشد.
- آرنج در راستاى حلقه نباشد.
- مچ دست زودتر از حدّ معمول و يا بيش از حد، خم شود. (شکسته شود)
- بدن در جهت حلقه نباشد. (شانهٔ پرتابکننده رو به حلقه نباشد)
تذکر: انجام شوت ثابت يکدست از فاصلهٔ دور، در شرايطى که فرد قدرت کافى براى پرتاب ندارد، صحيح نيست.