انواع دفاع

دفاع باز

- کاربرد دفاع باز :

اين شيوه، در مقابل مهاجمان دور از توپ، يا به‌عبارتي، مهاجمانى که امکان دريافت بهترين پاس را ندارند استفاده مى‌شود (شکل‌هاي: دفاع باز از بازيکن دور از توپ و - نمايش دفاع باز به‌وسيلهٔ دو مدافع).

- موقعيت قرارگيرى در دفاع باز :

مدافع، در وضعيت نيمرخ نسبت به توپ و نيمرخ نسبت به مهاجم مستقيم و پشت به حلقه، قرار دارد. مرکز توجه وى تقريباً نيمى به توپ و نيمى به مهاجم مستقيم خود است.

- وضعيت بدن در دفاع باز:

دست‌ها کاملاً باز و آماده و پاها نيز حدوداً کمى بيش از عرض شانه باز هستند (شکل - دفاع باز).

- موقعيت مدافع نسبت به خطوط دفاعى :

مدافع، مى‌تواند روى خط حلقه‌ها و يا کمى متمايل به سمت مهاجم مستقيم خود قرار گيرد، به‌طورى‌که مثلثى از توپ، مدافع و مهاجم مستقيم تشکيل شود.

دفاع از بازيکن زير حلقه

- کاربرد دفاع از بازيکن زير حلقه :

از بازيکن زير حلقه به اين شکل دفاع مى‌شود، به‌خصوص زمانى که توپ در منطقهٔ بالاى سه ثانيه باشد (شکل - دفاع از بازيکن زير حلقه).

- موقعيت قرارگيرى دفاع از بازيکن زير حلقه :

مدافع، تقريباً پشت به مهاجم مستقيم و حلقه قرار دارد. در واقع، مدافع در اين حالت استثنائاً بين توپ و مدافع قرار مى‌گيرد (شکل - دفاع از بازيکن زير حلقه).

- وضعيت بدن در دفاع از بازيکن زير حلقه:

مدافع فاصله‌اى کمتر از يک دست از مهاجم دارد. يکى از دست‌ها را براى جلوگيرى از پاس‌هاى هوائى بالا نگاه مى‌دارد و با دست ديگر، گاه‌به‌گاه حضور مهاجم را کنترل مى‌نمايد. نيمى از توجه مدافع به توپ و نيمى ديگر به مهاجم مستقيم است.

- موقعيت مدافع نسبت به خطوط دفاعى:

مدافع، در اين نوع دفاع لزوماً پائين‌تر از خط توپ و نزديک به خط انتهائى زمين قرار مى‌گيرد و موقعيت خاصى نسبت به دو خط ديگر ندارد (اين دفاع معمولاً براى دفاع از بازيکنان سانترِ نزديک به حلقه، در محوطهٔ ذوزنقه به‌کار برده مى‌شود).