انجام حرکات کششى ممکن است باعث سازگارى‌هاى زير شود:


الف. با انجام حرکات کششي، بازتاب کششى آغاز مى‌شود و عضلهٔ کشيده منقبض مى‌گردد. با تکرار حرکات کششي، آستانهٔ بازتاب کششى نخاع بالاتر رفته، عضلات در وضعيت آرامشى بيشترى قرار مى‌گيرند.


ب. بر اساس يک نظريه با اجراء حرکات کششى ممکن است تعداد سارکومرهاى تارهاى عضلانى افزايش يابد که منجر به افزايش طول عضله مى‌گردد.


ج. با اجراء حرکات کششى براى مدت طولاني، ممکن است طول غلاف‌هاى پوششى دستگاه عضلانى و ساير بافت‌ها مانند ليگامنت، تاندون نيز افزايش يابد.


د. حرکات کششى موجب مى‌شود تا عضله‌اى مانند همسترينگ (پشت ران) نسبت به کشش‌هاى ناگهانى مقاوم‌تر شود.


ه. حرکات کششى ممکن است باعث افزايش مواد ژله‌مانند در داخل عضله شود و از چسبندگى آنها جلوگيرى مى‌کند.