ديسک
بدنهٔ ديسک بايد جامد يا توخالى باشد و از جنس چوب يا مادهٔ مناسب ديگرى با لبه‌اى از فلز و به‌شکل دايرهٔ کامل ساخته شود. لبهٔ ديسک بايد کاملاً گرد و شعاع آن ۶ ميلى‌متر باشد. ضخامت ديسک در قسمت وسط بيشتر است و بايد در حدود ۴۴ تا ۴۶ ميلى‌متر باشد. وزن ديسک براى مردان ۲ کيلوگرم و قطر آن حداکثر ۲۲۱ و حداقل ۲۱۹ ميلى‌متر و براى زنان ۱ کيلوگرم و قطر آن حداکثر ۱۸۲ و حداقل ۱۸۰ ميلى‌متر است. ديسک‌ها بايد طورى ساخته شوند که همواره داراى حالت تعادل باشند و دوطرف آنها متقارن باشد.
ناحيهٔ پرتاب ديسک
ديسک از دايره‌اى به قطر ۵/۲ متر که داخل يک قفس ساخته‌شده و تنها با حلقه‌اى از آهن که معمولاً با رنگ سفيد رنگ‌آميزى شده و به‌شکل دايره درآمده است پرتاب مى‌شود. کف دايره بايد از جنس سختى مانند سيمان يا آسفالت باشد و نبايد خيلى صاف باشد به طورى‌که پرتاب‌کننده روى آن سُر بخورد. کف کاملاً مسطّح، دايره بايد در حدود ۱۴ تا ۲۶ ميلى‌متر پائين‌تر از لبهٔ بالائى حلقه آهنى باشد.
ناحيهٔ فرود پرتاب ديسک محدوده‌اى با قطاع ۴۰ درجه مى‌باشد که با دو خط يا نوار ۵ سانتى‌مترى مشخص مى‌شود. اين محل بايد خاک نرم يا چمن باشد تا از شکسته‌شدن ديسک‌ها جلوگيرى کند. براى تعيين قطاع ناحيهٔ فرود (۴۰ درجه)، از مرکز دايره ضلعى به‌طول ۲۰ متر به‌عنوان يک‌طرف قطاع ترسيم کنيد، سپس ضلع دوم قطاع را طورى ترسيم کنيد که فاصلهٔ دو ضلع به طول ۲۰ متر از مرکز دايره، ۶۸/۱۳ متر شود و سپس اين دو خط را امتداد دهيد تا قطاع کامل يا ناحيهٔ فرود پرتاب ديسک به‌دست آيد.
قوانين مربوط به مسابقات
۱. ترتيب پرتاب شرکت‌کنندگان با قرعه‌کشى تعيين مى‌شود.
۲. اگر تعداد شرکت‌کنندگان بيش از ۸ نفر باشد، به هر نفر اجازهٔ سه پرتاب داده مى‌شود و به ۸ نفرى که نتايج بهترى کسب کرده‌اند اجازهٔ سه پرتاب ديگر (يعنى مجموعاً ۶ پرتاب) داده مى‌شود. چنانچه تعداد پرتاب‌کنندگان ۸ نفر يا کمتر باشد، به هر نفر اجازهٔ ۶ پرتاب داده مى‌شود که چون در اين حالت مسابقات به‌صورت نهائى برگزار مى‌شود، رده‌بندى از روى بهترين نتايج هر شرکت‌کننده تعيين مى‌شود.
هر پرتاب‌کننده مجاز است پرتاب خود را در محدودهٔ زمانى يک دقيقه انجام دهد. قبل از شروع مسابقه معمولاً به هر پرتاب‌کننده اجازهٔ دو پرتاب تمرينى در داخل دايرهٔ مسابقه داده مى‌شود ولى پس از شروع مسابقه ورزشکار مجاز نيست و نمى‌تواند از دايرهٔ مسابقه براى تمرين استفاده کند. اندازه‌گيرى مسافت پرتاب‌شده با متر نوارى غيرقابل انعطاف انجام و تا مقياس يک سانتى‌مترى خوانده مى‌شود. چنانچه دو نفر تساوى کنند، دومين پرتاب بهتر و در صورت تساوى مجدد سومين پرتاب بهتر تا آخر، در نظر گرفته مى‌شود.
در مسابقاتى که به‌صورت دو مرحله‌اى اجرا مى‌شود، معمولاً از سوى کميتهٔ فنى مسافتى به‌عنوان حدّ نصاب ورودى درنظر گرفته مى‌شود و هر پرتاب‌کننده که در يکى از سه پرتاب مجاز خود موفق به کسب حدّ نصاب ورودى گردد به مرحلهٔ نهائى راه پيدا خواهد کرد.
۳. رعايت قوانين زير در پرتاب ديسک الزامى است:
الف: هنگام پرتاب، پاى پرتاب‌کننده يا هيچ بخش از بدن او نبايد با لبهٔ بالائى حلقهٔ دايره يا زمين اطراف آن تماس پيدا کند.
ب: پس از انجام پرتاب، ورزشکار بايد از نيمهٔ دوم دايره خارج شود.
ج: ديسک پرتاب‌شده بايد به‌طور کامل در داخل قطاع فرود آيد.
د: پرتاب‌کننده بايد تا بعد از فرود کامل ديسک در داخل دايره باقى بماند و سپس با اجازهٔ سرداور خارج شود.
ه: استفاده از دستکش يا نوار پيچ‌کردن انگشتان و يا پاشيدن هر نوع ماده بر کف دايره يا کفش‌ها مجاز نيست ولى استفاده از کمربند براى محافظت از ستون فقرات اشکالى ندارد.
و: اگر پرتاب‌کننده‌اى طبق مقررات وارد دايره شود ولى پس از شروع پرتاب، آن را به هر دليلى متوقف کند مى‌تواند ديسک را در داخل يا خارج دايره قرار داده، از قسمت عقب دايره خارج شود. پرتاب مجدد وى نيز ممکن است مشروط بر اينکه در محدودهٔ زمانى مجاز يک دقيقه باشد.
ز: حتى‌الامکان هر پرتاب بايد اندازه‌گيرى شود.
ح: پرتاب ديسک معمولاً بايد از داخل قفس مخصوص که دهانهٔ آن با زاويهٔ ۴۰ درجه باز شده است صورت پذيرد.