ويژگى‌هاى تکنيکى تعويض غيرديدارى تکنيک‌هاى رد کردن چوب امدادى تکنيک از پائين به بالا


رد کردن مطمئن و سريع چوب امدادى


ـ وقتى‌که دونده‌ها به منطقهٔ تعويض (۲۰ متري) نزديک مى‌شوند، دوندهٔ آورنده چوب به دوندهٔ گيرنده علامت مى‌دهد که حرکت کرده چوب را با کشيدن دست به‌طرف عقب دريافت کند.


ـ دست دونده‌هاى گيرنده در سطح ارتفاع لگن به‌طرف عقب کشيده مى‌شود.


ـ دوندهٔ آورنده، چوب امدادى را از پائين به بالا آورده آن را در درون دست دوندهٔ گيرنده که انگشتان خود را باز کرده قرار مى‌دهد (تصوير بالا)


ـ فاصله بين دو دونده بايد تقريباً يک متر يا کمتر باشد.


ـ اين تکنيک رد کردن چوب امدادي، نسبتاً مطمئن است.

ويژگى‌هاى تکنيکى تعويض غيرديدارى تکنيک‌هاى رد کردن چوب امدادى تکنيک از بالا به پائين

رد کردن مطمئن و سريع چوب امدادى


ـ وقتى‌که دونده به منطقهٔ تعويض (۲۰ متري) نزديک مى‌شود، دوندهٔ آورنده چوب امدادي، به دوندهٔ گيرنده علامت مى‌دهد که حرکت کرده، چوب را با کشيدن دست به‌طرف عقب دريافت کند.


ـ دست دوندهٔ گيرنده در وضعيّت افقى به‌طرف عقب دراز مى‌شود. به‌طورى که کف دست به‌طرف بالا قرار مى‌گيرد.


ـ دونده آورنده، چوب امدادى را از بالا به پائين آورده و آن را در درون دست دونده گيرنده که انگشتان خود را باز کرده قرار مى‌دهد. (تصوير بالا)


ـ فاصلهٔ بين دو دونده بايد تقريباً يک متر يا کمتر باشد.


ـ اين تکنيک تعويض را بيشتر ورزشکاران با تجربه مورد استفاده قرار مى‌دهد.

ويژگى‌هاى تکنيکى تعويض غيرديدارى محل تعويض

تعويض کردن چوب امدادى در سرعت بهينه


ـ دونده‌ها سرعت خود را در درون منطقهٔ ۳۰ مترى در يک سطح مشابه تنظيم مى‌کنند.


ـ علامت درست و شتاب‌گيرى مناسبِ دوندهٔ گيرنده کليد موفقيت در مرحله تعويض است.


ـ محل مطلوب و مناسب تعويض براى دوندگان مبتدى وسط منطقه ۲۰ مترى تعويض است. (تصوير بالا)


ـ ورزشکاران با تجربه عمل تعويض را در يک‌سوم انتهائى منطقهٔ تعويض انجام مى‌دهند.