ويژگى‌هاى تکنيکى عبور از مانع کلى
به حداقل رساندن کاهش سرعت و زمان در هوا
ـ عمل کندن از زمين را با سينهٔ پا طورى انجام دهيد که فاصلهٔ سينهٔ اتکاء از مانع ۳/۲ کل گام مانع باشد.
ـ پاى راهنما را به‌طور فعال طورى پائين آورده، روى زمين قرار دهيد که فاصلهٔ آن از مانع ۳/۱ کل گام مانع باشد.
ـ روى سينهٔ پاى راهنما فرود آئيد. توجه کنيد که پاشنهٔ پا در موقع فرود با زمين تماس نداشته باشد. (تصوير بالا)
ويژگى‌هاى تکنيکى عبور از مانع پاى راهنما
.gif)
به حداکثر رساندن حرکت به جلو و به حداقل رساندن زمان روى مانع
ـ ساق پاى راهنما را به‌طور فعال به‌طرف جلو و به‌طور مستقيم در جهت دويدن باز کنيد.
ـ پنجهٔ پاى راهنما به‌طرف بالا خم شود. (۱)
ـ بالاتنه را در موقع عبور از موانع بلند (۱۱۰ متر) به‌خوبى به‌طرف جلو خم کنيد. در موقع عبور از موانع کوتاهتر (۴۰۰ مانع) خم کردن تنه به جلو چندان ضرورى نيست.
ـ تنه از جلو در وضعيّت عمودى ديده مى‌شود. (تصوير بالا)
ويژگى‌هاى تکنيکى عبور از مانع پاى عقب
به حداقل رساندن ارتفاع (مرکز ثقل) بدن هنگام عبور از مانع و آماده شدن براى يک فرود فعال
ـ پاى عقب را از کنار تنه بکشيد.
ـ موقع عبور از روى مانع، ران پاى عقب تقريباً موازى زمين است. زاويه بين ران و ساق پا در حدود ۹۰ درجه است.
ـ پنجهٔ پاى عقب به‌طور قابل ملاحظه‌اى به پهلو خم است (۱) و نبايد متمايل به زمين باشد.
ـ زانوى پاى جلوئى عمل عبور از روى مانع را هدايت کرده، پاى عقب را به‌طرف جلو مى‌کشد. (۲) (تصوير بالا)
ويژگى‌هاى تکنيکى فرود
آماده شدن براى انتقال سريع از فرود به دويدن
ـ روى سينهٔ پاى راهنما فرود آئيد. (۱)
ـ به‌هنگام فرود بدن نبايد به‌طرف عقب متمايل شود.
ـ پاى عقب را به‌سرعت و به‌طور فعال به‌طرف جلو بکشيد. (۲) (تصوير بالا)
ـ سينهٔ پاى راهنما بايد به‌طور مختصر با زمين تماس حاصل کند. بلافاصله به سريع دويدن ادامه دهيد.