رويکرد ادراکى افراد را در کسب مهارت‌هاى اساسى براى يادگيرى مستمر يارى مى‌کند. در فرهنگ لغات و بستر ادراک عبارت است از تصور ذهنى از يک شيء که از تعميم ويژگى‌ها شکل گرفته است. ادراکات و تصورات تعميم‌هايى هستند که از حقايق سرچشمه گرفته‌اند و در شکل و قالب قابل فهمى بيان مى‌شوند. تصورات و ادراکات زيربنايي، در موقعيت‌هاى گسترده‌اى قابل کاربرد هستند. در سايهٔ ادراکات، تعميم‌يافته‌ها از يک وضعيت به وضعيت ديگر ممکن مى‌شود و به کمک ادراکات، فرد بزرگسال اصول کسب شده در دوران تحصيل ابتدايى را در دوران سالمندى به‌کار مى‌برد.
هدف واقعى تعليم و تربيت آموختن مفاهيم است. اگر دانش‌آموزى مفاهيم را درک کند از به خاطر آوردن حقايق مجرد متعدد بى‌نياز مى‌شود. اغلب قلمروهاى تعليم و تربيت در برنامه‌هاى آموزشى از رويکرد ادراکى (مفهومي) استفاده مى‌کنند. تربيت بدنى براى تدريس و آموزش با معنى و موفق بايد از مفاهيم و ادراکات پايدار به‌عنوان وسيله‌اى براى ساختن قلمرو خود بهره گيرد. همچنين مفاهيم پايهٔ تربيت بدني، بايد در اهداف اعلان شده نيز مستقر باشند.
در تربيت بدنى مفاهيم نبايد توسط دانش‌آموز حفظ شود. آنها بيشتر ايده‌ها و تعميم‌هاى تحليلى (Analytical Genralizations) هستند که به‌عنوان محصول تجارب تربيت بدنى در مدارس رواج خواهند يافت و به‌وسيلهٔ دانش‌آموزان تفهيم خواهند شد. همچنين اين مفاهيم منبعى از اطلاعات را فراهم مى‌آورد که دانش‌آموز را در مواجهه با مسائل و موقعيت‌هاى جديد در طول زندگى يارى مى‌کند.
در نتيجهٔ رويکرد ادراکي، دانش‌آموزان دربارهٔ تربيت بدنى مهارت بيشترى کسب خواهند کرد و در مقابلهٔ با مشکلات ناشناختهٔ مرتبط با خصوصيات جسمانى خود، از قدرت و فهم فزاينده‌اى برخوردار خواهند گشت و با انگيزهٔ بيشتر براى تربيت جسم همت خواهند گماشت. رويکرد ادراکى (مفهومي) نظام معرفتى مستحکم و نکات روشنگرانه‌اى براى تفکر آگاهانه دربارهٔ تربيت بدنى به‌وجود مى‌آورد.