قبل از دههٔ ۱۹۷۰ امکانات دختران و زنان براى رقابت در ورزش محدود بود. در طول ۲۰ سال گذشته افزايش قابل توجهى در شرکت زنان و دختران در ورزش صورت گرفته است و اين افزايش در سطوح رقابتى نيز به چشم مى‌خورد؛ از جمله در المپيک‌ها، ورزش‌هاى حرفه‌اى و آماتور، ورزش بين‌دانشگاهى و آموزشگاهى و ورزش جوانان.
اين افزايش را مى‌تواند به چند عامل نسبت داد؛ عواملى مانند قانون‌گذاري، جنبش زنان، نهضت آمادگى جسماني، افزايش آگاهى عمومى در مورد زنان ورزشکار.