دوره‌اى است که نوجوان دوران سخت و توأم با اضطراب شکوفايى بلوغ را گذرانده و تدريجاً خويشتن را با شرايط آن سازگار کرده است، و اين امر معمولاً حدود ۲ سال پس از ظهور اولين آثار بلوغ است و تا سن ۱۸ سالگى ادامه پيدا مى‌کند.
خصايص مرحله پس از بلوغ
همان‌گونه که گفتيم، نوجوان در اين مرحله از آرامش نسبى برخوردار است و در سايهٔ دست‌يافتن به سازگارى و انطباق، فرصتى يافته که اندکى فکر کند و زندگى خود را سروسامان دهد و وضع کار و تلاش خود را معقول سازد. او در وضع و شرايطى است که مى‌تواند درس بخواند، در شرايطى است که مى‌تواند بيش يا کم فکر کند و تصميم بگيرد. کارهايش بالنسبه معقول‌تر مى‌گردد، براى آينده خود بهتر مى‌انديشد و طرز برخوردش با والدين و مربيان بهتر مى‌شود.
تثبيت شرايط
بلوغ در اين مرحله در وضع و شرايط تثبيت‌شده‌اى است. دختر ما براى خود تقويمى دارد و مى‌داند که قاعدگى او در کدام روز و کدام هفته اتفاق خواهد افتاد. پسران ما با وضع جديد خو گرفته‌اند و بلوغ‌شان چنان نيست که به مانند روزهاى اول دل آنان را بلرزاند. و بر اين اساس نگرانى‌هاى و اضطرابات آنان تا حدود زيادى از ميان رفته و توانسته‌اند با آن کنار آيند. به بيان ديگر، نوعى حالت تعديل شده در آنان به چشم مى‌خورد.
مواضع والدين در قبال نوجوان در مرحله پس از بلوغ
پاسخ اين سؤال که والدين و مربيان در قبال آنها چه مواضعى اتخاذ کنند؟ از يک نظر روشن است و آن موضع آرامش و تسلط بر خود در برابر حالات و رفتار پرخاشگرانهٔ نوجوانان است.