زيستشناسى عبارتست ازعلم مطالعه موجود زنده و رابطه آن با محيط اطراف خود. زيستشناسى يکى از شاخههاى جذاب علوم تجربى و از قديمىترين و در عين حال شاخصترين رشتههاى علوم است که بهطور سريعى دامنههاى آن در حال توسعه است و قلمرو مطالعه آن گياهان، جانوران و ميکروارگانيسمها هستند. اين علم سعى مىکند به منزله يک علم تجربى با تجربه و پژوهش قوانين حاکم بر محيط زنده ارتباط آنرا را با محيط غيرزنده شناسائى و بررسى نمايد.

اساس زيستشناسى قوانين فيزيک و شيمى است که با آنها مکانيسمها و فرآيندهاى زيستى را توجيه مىکند در کل زيستشناسى را مىتوان به دو شاخته زيستشناسى محض و زيستشناسى کاربردى تقسيم کرد. زيستشناسى محض رشتههائى مثل زيستشناسى تکويني، ژنتيک مولکولي، بومشناسي، جانورشناسي، گياهشناسي، قارچشناسي، جنينشناسي، فيزيولوژى و ... را شامل مىشود و زيستشناسى کاربردى رشتههائى مثل پزشکي، دامپزشکي، دندانپزشکي، شيلات، کشاورزي، باغباني، اصلاح دام و نبات را در بر مىگيرد.