علل و عوامل سوانح و حوادث در يک جامعه عمدتاً به سه عامل ميزبان، محيط فيزيکى و محيط اجتماعى وابسته است.
۱. عوامل مربوط به ميزان در بروز حوادث عبارتند از : سن، جنس، وضعيت تأهل، شغل، ميزان آگاهى فردى و نوع فعاليت اجتماعي.
۲. عوامل مربوط به محيط فيزيکى شامل: جاده، راه، محل کار، محل تحصيل، محل زندگي، اوضاع جوى و زمان (شب، روز، فصل) مىباشد.
۳. عوامل اجتماعى عبارتند از: فقدان قانون و فقدان نگرش و فرهنگ ايمنى در مردم و يا عدم کنترل قوانين و مقررات و عدم الزام به رعايت آن، مانند عدم طراحى صحيح و بهداشتى در نقشه تيپ منازل، مدارس، جادهها و ساير اماکن. اين موضوع در مورد طراحي، تهيه و توليد انواع ماشينها و وسائط نقليه و ابزار کار نيز اهميت دارد. همچنين وجود نقص فنى و خرابى در ساختمانها و انواع وسايل موتورى و ماشينها و فرسودگى ابزار و محلهاى کار و زندگي، خطر بروز حوادث را افزايش مىدهد. وجود وسائط نقليه فرسوده و تردد آنها در خيابانها و جادهها و نيز وسايل موتورى و ابزار مستهلک و ناامن در کارخانجات و کارگاهها مزيد بر علت است. عادات فردى نقش مهمى در کاهش و کنترل حوادث بر عهده دارند. بهطور مثال: استفاده از کلاه، عينک و کمربند ايمنى جزء مقررات است، اما بسيارى از افراد بهدلايل شخصى و عادات فردى از آنها استفاده نمىکنند و لذا عدم رعايت موازين ايمنى و بهداشت و عادات فردى موجب حادثهآفرينى مىشود. عدم آموزش به افراد اجتماع بهخصوص در مدارس نيز بخش مهمى از زنجيره علل و عوامل بالقوه بروز حادثه و سوانح را تشکيل مىدهد.