چون دانشآموزان هر روز، بيشتر اوقات خود را در محيط يادگيرى مى‌گذرانند و تحت‌تأثير کردار، گفتار و پندار معلمين و مسئولين مراکز آموزشى هستند، بنابراين لازم است همه کسانى که به‌عنوان معلم، دبير، رئيس دبستان و دبيرستان و نظاير آن در اين مراکز به انجام وظيفه مشغول مى‌باشند، با اثرات محيط آموزشى بر دانشآموزان و اصول و مفاهيم بهداشت روانى آشنائى لازم داشته باشند. چرا که آگاهى از اين امور، به حق براى همه کسانى که به‌نحوى در سازمان‌هاى آموزشى کشور نظارت دارند، ضرورى است و در غير اين‌صورت نمى‌توانند در شناخت موقعيت دانشآموزان در سنين و مقاطع مختلف تحصيلي، موفقيت چندانى داشته و به پيشرفت بهداشت روانى آنان کمک شايانى نمايند. در اين فصل پس از بررسى نيازهاى اساسى انسان، برخى از اختلالات روان‌تنى در دانشآموزان، و نگرش مختصر بر دوران نوجوانى و بلوغ و بهداشت روانى در اين دوران خاص، نقش سه محور خانواده، مدرسه و اجتماع را در تأمين بهداشت روانى دانشآموزان مورد بحث و بررسى قرار خواهيم داد.
تعريف بهداشت روانى:
بهداشت روانى عبارت است از تأمين و ارتقاء سطح سلامت روانى و پيشگيرى از ابتلاء به اختلالات و بيمارى‌هاى رواني. به طور کلى هدف اصلى در تأمين بهداشت رواني، پيشگيرى مى‌باشد، انجام کليه اقداماتى که از شيوع و بروز بيمارى‌هاى روانى جلوگيرى نموده و سلامت کليه افراد را تأمين مى‌کند. که اين مهم، از طريق ايجاد فضاى نشاط‌انگيز و محيط فردى و اجتماعى آرام و مناسب حاصل مى‌گردد.