در طرح نظام آموزش و پرورش ايران مصوب ۱۳۶۷ دربارهٔ نحوهٔ راهنمائى تحصيلى در دورهٔ متوسطه و ضوابط انتخاب رشته آمده است:
- اصل سى و دوم: در نظام آموزش و پرورش، هدايت تحصيلى و شغلى بايد براساس استعداد، علاقه و کوشش دانشآموزان و ظرفيت رشتههاى مختلف آموزشى که خود بر حسب نياز مهارتي، فنى و علمى جامعه و از جمله نياز به تخصص و آموزش سطوح عالىتر تعيين مىشود، صورت پذيرد.
- اصل چهل و پنجم: در نظام آموزش و پرورش ايران، علاقهها و انگيزههاى دانشآموزان و خصوصيات فردى آنان بايد مورد توجه قرار گيرد.
- اصل بيست و يکم: برنامهريزى و سياستگذارى آموزشى و درسى بايد بهگونهاى باشد که هر يک از رشتههاى تحصيلى از ارزش خاص خود در جامعه بهرهمند باشد و از ايجاد ارزشهاى کاذب براى بعضى از رشتهها خوددارى شود.
درباره نقش والدين در کمک به انتخاب رشته تحصيلى فرزندان نيز در اين طرح آمده است:
مشارکت دادن والدين دانشآموز مخصوصاً به هنگام طرح مسائل مهم و انتخاب مسيرهاى سرنوشتساز از جمله اصولى است که بايد بهگونهاى چشمگير در اين دوره مورد توجه قرار گيرد.
دقت در مفاد اصول ياد شده، مؤيد آن است که در دورهٔ متوسطه، هدايت تحصيلى دانشآموزان و کمک به آنان در انتخاب رشته تحصيلى از اهم اقداماتى است که بايد مورد توجه قرار گيرد.
طبق طرح نظام جديد متوسطه مصوب ۱۳۶۹، دانشآموزان سال اول متوسطه در پايان سال مطابق با آئيننامه هدايت تحصيلى مىتوانند، رشتههاى علومتجربي، رياضى - فيزيک، ادبيات و علومانسانى و رشتههاى متعدد صنعت، خدمات و کشاورزى و رشتههاى متنوع شاخهٔ کار و دانش را انتخاب کنند.