ورق کلینگریت بدون آزبست

اگرچه ورق کلینگریت که حاوی آزبست می‌باشد، به یک محصول جهانی تبدیل و در بسیاری از صنایع استفاده می‌شود، اما به‌هیچ‌وجه امکان به‌کارگیری آن در محیط‌های بهداشتی و یا اماکنی که در تماس مستقیم با انسان‌هاست، وجود ندارد. در چنین شرایطی، ورق نسوز مصرفی باید عاری از هرگونه آزبست باشد. بنابراین، موادی مانند کولار، کربن، فایبرگلاس، آرامید، سرامیک و غیره برای تولید ورق کلینگریت بدون آزبست به‌کار گرفته می‌شوند.
همان‌گونه که می‌دانید، ورق‌ نسوز ، غالباً به‌عنوان عایق‌ حرارتی و تولید واشر در زمره پرکاربردترین محصولات در میان مواد نسوز، به ‌ویژه در نیروگاه‌ها و صنایع پتروشیمی قرار دارند. این ورق‌ها جزو کم‌هزینه‌ترین ابزار آب‌بندی نیز هستند. مهم‌ترین وظیفه ورق‌های نسوز، جلوگیری از نشت مواد از میان دو قطعه‌ای که به یکدیگر متصل شده‌اند و همچنین، کنترل فشار میان آن‌هاست. برای این منظور، لازم است تا  تمامی قسمت‌های خالی بین دو قطعه، با ورق نسوز و یا واشر تولید شده از آن، به‌طور پر شود. به همین علت، استحکام و انعطاف پذیری ورق‌های نسوز، باید متناسب با دما و فشار موجود باشد تا آب‌بندی به بهترین حالت ممکن انجام شود. در نتیجه، اصولاً واشرها را از موادی تهیه می‌کنند که از انعطاف‌پذیری کافی برخوردار بوده و فضایی را که برای آن تهیه شده، به‌خوبی پر نماید؛ حتی درصورت وجود بی‌نظمی جزئی.
فردی اتریشی به‌نام ریچارد کلینگر، در اواخر قرن 19، راهی برای ساخت واشرهایی بسیار نرم، از طریق فشرده‌سازی الیاف آزبست پیدا کرد. این واشرها در برابر روغن، آب، دما و فشار بالا مقاومت قابل توجهی از خود نشان می‌دادند. همین امر باعث شد تا قدرت خارق‌العاده آزبست در آب‌بندی، کاربرد آن را در زمینه درزگیری و عایق‌بندی قطعات صنعتی روز به روز گسترش دهد.
ظاهر عجیب و شمشیری شکل الیاف در هم تنیده شده آزبست که در زیر میکروسکوپ به‌راحتی قابل تشخیص است، تراکم و انسجام بالای بافت آن را به‌خوبی توجیه می‌کند. نفوذناپذیری بالای آزبست نیز، از همین انسجام موجود در الیاف آن حاصل می‌شود. این ویژگی‌ها، مقاومت حرارتی مواد نسوز تولید شده از آزبست را نیز به ‌شدت افزایش می‌دهد، بدون آن‌که انرژی زیادی به هدر برود.
اما در سال‌های پایانی قرن 20، افزایش گزارشات مردمی و به‌طبع آن، انجام تحقیقات پزشکی، بروز بیماری‌های گوناگون از جمله سرطان ریه و آزبستوز را در افرادی نشان داد که تماس بیشتری با مواد حاوی آزبست داشته‌اند. آگاهی و حساسیت گسترده جامعه جهانی موجب شد تا تقریباً از یک دهه پیش، استفاده از این ماده نسوز، در پی نگرانی‌های بهداشتی و ایمنی نسبت به خطرات آن برای سلامت بشر و محیط زیست برای بسیاری از صنایع، ممنوع شود. امروزه در مناطق مختلف جهان، از واشرهای آزبست در ابعاد بسیار کم و فقط در اماکن خاص که تماس مستقیمی با انسان‌ها نداشته باشد، مانند موتورخانه‌ها استفاده می‌شود.
افزایش نگرانی درمورد خطرات بهداشتی ناشی از استشمام آزبست، باعث شده تا تولیدکنندگان واشرهای صنعتی، به‌دنبال گزینه‌های دیگری باشند. چرا که درصورت بریده شدن و یا آسیب دیدن، الیاف نازک آزبست، در هوا پخش شده و ممکن است توسط کارگران استنشاق شود. با گذشت زمان، این فیبرهای نازک در ریه‌ها جمع شده و منجر به مشکلات تنفسی می‌گردد.
تولیدکنندگان واشرهای غیرآزبستی، از موادی مانند کربن، آرامید، تفلون، NBR و غیره، برای استفاده به ‌عنوان الیاف تقویت کننده در واشر استفاده می‌کنند. این الیاف دارای خواصی نظیر مقاومت در برابر حرارت، مقاومت شیمیایی و تحمل حرارتی مطلوب هستند.
از سوی دیگر، درحالی‌که واشر آزبست از الیاف سیلیکات ساخته شده، واشر غیرآزبست، با استفاده از مواد آلی پایه کربن یا آلی، الیاف آرامید، NBR و الیاف معدنی تولید می‌شود.
این مواد نسوز، در برابر آب یا روغن مقاومت بسیار خوبی دارند. به‌طور کلی، واشرهای غیرآزبست در دستگاه‌های با فشار پایین، ترانسفورماتورها و کمپرسورها استفاده می‌شوند. همچنین در موتورهای احتراق داخلی که اجزای انعطاف‌پذیری دارند، از آن‌ها در پوشش سوپاپ‌ها استفاده می‌گردد.
این‌روزها، تولیدکنندگان، ورق‌های غیرآزبستی را ارائه می‌دهند که ممکن است دارای یک یا چند ویژگی‌ خاص آزبست بوده و یا ویژگی‌های بهتری نسبت به آن داشته باشند. از آنجا که مواد پایه تولید واشر غیرآزبست، کربن یا مواد آلی هستند، استفاده از آن‌ها نسبت به واشرهای حاوی آزبست ایمن‌تر است. در نتیجه، تولیدکنندگانی که خطرات احتمالی آزبست را درک می‌کنند، به‌سراغ تولید واشرهای غیرآزبست می‌روند.
ورق کلینگریت بدون آزبست، در دو نوع بدون سیم و سیم‌دار به بازار عرضه می‌گردد. وجود رشته‌های استیل یا فولاد در این نوع از ورق‌ها، موجب مقاومت حرارتی و تحمل کششی و فشار بالاتر می‌گردد.
به طور کلی، ورق‌ کلینگریت بدون آزبست، مقاومت حرارتی بالایی در بازه دمای منفی 148 تا 1022 درجه فارنهایت (معادل منفی 100 تا مثبت 550 درجه سانتیگراد) دارند. تحمل فشار در این نوع از ورق‌های نسوز نیز مطلوب است. علاوه بر این‌، ورق‌های کلینگریت بدون آزبست، در برابر اسید و مواد شیمیایی دیگر، مقاومت قابل قبولی دارند. برش این ورق‌ها هم بسیار آسان بوده و خطری برای سلامتی ندارد.
کاربرد ورق‌های کلینگریت بدون آزبست، ارتباط مستقیمی با مواد به‌کار رفته در آن دارد اما در حالت کلی، این واشرها، با مقاومت حرارتی و تحمل فشار قابل قبول، اغلب در محیط‌های بهداشتی استفاده شده و ممنوعیتی برای به‌کارگیری در محیط‌های عمومی‌تر ندارند.
ضخامت ورق‌های کلینگریت بدون آزبست، متغیر و بین 0.5 تا 6 میلیمتر بوده و معمولاً در ابعاد 150 در 150 سانتیمتر وارد بازار می‌گردد. از مهم‌ترین شرکت‌های تولید کننده این محصول، می‌توان به کلینگر، اکسترا، فرنزلیت و متریال اشاره نمود.
در ادامه، نگاهی اجمالی به برخی از انواع ورق‌های کلینگریت بدون آزبست خواهیم داشت:
-    ورق کلینگریت بدون آزبست کربنی؛ از ویژگی‌های مثبت این نوع از ورق‌های نسوز، می‌توان به طول عمر و ماندگاری بالای آن و مقاومت شیمیایی در برابر مواد قلیایی اشاره نمود. این محصول، در صنایع خودورسازی، پتروشیمی و سلولزی کاربرد دارد.
-    ورق کلینگریت بدون آزبست آرامید؛ این نوع از ورق‌های نسوز، نارسانا بوده و مقاومت خوبی در برابر ساییدگی و همچنین محلول‌های ارگانیک دارد. زمینه اصلی استفاده از این محصول، در محیط‌های آبی، محلول‌های نمک، الکل و محیط‌های گازی تا دمای 300 درجه سانتیگراد می‌باشد.
-    ورق بدون آزبست تفلونی؛ ویژگی‌های منحصربه‌فرد تفلون، از جمله مقاومت فوق‌العاده شیمیایی و حرارتی، و ضریب اصطکاک بسیار پایین آن، یکی از دلایل اصلی محبوبیت این نوع از ورق‌های بدون آزبست می‌باشد.
-    پیشنهاد می‌شود برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه، به مقاله ورق کلینگریت بدون آزبست در www.nasoozsp.com مراجعه بفرمایید.
-    برای کسب اطلاعات بیشتر و خرید هر کدام از این محصولات، می‌توانید با متخصصین فروشگاه نسوز صنعت پارس در تماس باشید.
-