جملاتی زیبا از کتاب صد سال تنهایی

یکی از آثار ماندگار قرن بیست و یکم، رمان شناخته شده و تحسین شده گابریل گارسیا مارکز است. رمانی غنی و درخشان از زندگی و مرگ و تراژدی بشر.

«گابریل خوزه گارسیا مارکِز» Gabriel José García Márquez نویسنده و روزنامه‌نگار کلمبیایی در 6 مارس سال 1927 در دهکده‌ی آرکاتاکا متولد شد. او کودکی‌اش را در خانواده‌ای فقیر گذراند و همراه پدربزرگ و مادربزرگش زندگی کرد؛ در آن دوران پدربزرگش در جنگ‌های داخلی کلمبیا شرکت می‌کرد. او از همان سال‌ها به ادبیات و نوشتن علاقه داشت ولی رشته‌ی حقوق در دانشگاه بوگوتا را دنبال کرد.

* «این برای من کافی است تا مطمئن شوم که تو و من در این لحظه وجود داریم»

* «هر دو آنها باقی می‌مانند در جهان خالی که در آن تنها واقعیت روزمره و ابدی عشق بود»

* «همیشه به یاد داشته باشید که گذشته دروغ است، این حافظه هیچ بازگشتی ندارد، هر بهاری که می گذرد، دیگر بر نمی‌گردد، و حتی شدید‌ترین عشق های حقیقتی کوتاه مدت‌اند»

* «بنابراین، آنها در واقعیتی زندگی می‌کردند که در حال لغزش بود، لحظه‌ای توسط کلمات گرفتار شدند، اما زمانی که ارزش نامه‌های نوشته شده را فراموش کردند، می‌توانستند بدون وقفه فرار کنند».

* «راز یک سالخوردگی خوب، یک قرارداد محترمانه با تنهایی است»

* «هیچ آرمانی در زندگی ارزش این همه سرافکندگی و خفت را ندارد»

* «مردها چه قدر عجیبند! از یک طرف تمام عمر خود را به جنگ با کشیش‌ها می‌گذرانند و از طرف دیگر کتاب دعا هدیه می‌دهند»

* «آنچه از تو ناراحتم می‌کند این است که همیشه درست آنچه را که نباید بگویی، می‌گویی»

* «ادبیات بهترین بازیچه‌ای است که بشر اختراع کرده است تا مردم را مسخره کند»

* «زن گذاشت تا اشک او تمام شود. با نوک انگشتان سر او را نوازش می‌کرد و بدون اینکه او را وادار به اعتراف کند که به خاطر عشق اشک می‌ریزد، فوراً قدیمی‌ترین گریه تاریخ بشر را شناخت»

* «همیشه چیزی برای دوست داشتن وجود دارد»

* «اولین آنها را به درختی بستند و آخرین آن‌ها طعمه مورچه‌ها می‌شود. نسل‌های محکوم به صد سال تنهایی فرصت مجددی روی زمین نداشتند»

* «وقتی کسی مُرده‌ای زیر خاک ندارد، به آن خاک تعلق ندارد»