علی دایی محبوب است نه مشهور!

علی دایی باز نشان داد چطور ویترین زیبای افتخار نام ایران است. از همان نوروز ۱۴۰۱ که به دعوت فیفا در قطر با ماتیوس و باقی ستاره ها برای قرعه کشی جام جهانی روی سن رفت تا همین اواخر سال که جایزه ورزشکار اخلاق سال فیفا را به دست برنده اش داد.
مصاحبه اش با عادل فردوسی پور ساعت ها حال همه مردم را خوب کرد و حرف هایش حس شادی را به علاقمندانش هدیه کرد.
در یک سال سخت سعی کرد دوشادوش مردمش باشد. به سان سال زلزله که ایستاد و تهمت شنید و فحش خورد اما برای بودن با مردمش ، خم به ابرو نیاورد.
سال سخت و تلخ ۱۴۰۱ از اتفاقات پس از فوت مهسا امینی اوج فاصله گذاری علی دایی بود با تندروهایی در دو سوی طیف.
فارغ از جنس موضع گیری ها و واکنش ها به آنها ، او بیش از همه سلبریتی ها هزینه داد. از توهین تا برخورد امنیتی. از بستن مغازه و ممنوعیت خروج و معامله تا برگرداندن پرواز دختر و همسرش از روی آسمان !
دایی اما در واکنش چه کرد؟ ماند ، انتقاد کرد و در انتها با وام گرفتن از شعر زیبای فریدون مشیری ، نوشت :«من اینجا ریشه در خاکم...»
تصویر پایانی از او همان بود که در کنار بزرگان فوتبال دنیا باز باعث فخر مردم ایران شد. جایی که روزنامه اعتماد نوشت بر خلاف تمام تندروی ها در قبال این ستاره بزرگ فوتبال ، بزرگانی در کشور از او برای برخورد با همسر و دخترش روی آسمان ، دلجویی کرده اند و ممنوع الخروجی اش رفع شده و اینگونه ستاره محبوب مردم باز توانسته در یک صحنه بزرگ جهانی نماد مردمش باشد. خوش تیپ ، با وقار و البته پر از غرور.
نه، او فقط مشهور نیست. او سال هاست که ثابت کرده محبوب است. سطحی از محبوبیت که نه ژنرال ها نزدیکش شده اند و نه سلطان ها. او محبوب است بی آنکه القاب سلطانی داشته باشد.

فرهاد عشوندی