آفتاب

شهزاد دانا و حیات روی سیاره زهره



اخیراً دانشمندان با استفاده از 2 تلسکوپ های رادیویی بزرگ در هاوایی و شیلی ، با استفاده از روش خط طیف نوری وجود گاز فسفین را در ارتفاع 50 کیلومتری سطح زهره در غلظت های بالا به طور واضح شناسایی کرده اند. گازی که منشا آن میکروب هایی است که در روی زمین در شکم جانداران و یا مرداب ها زندگی می کنند . فسفین به هیچ وجه نمیتواند در آن غلطت شناسایی شده ، منشایی به جز موجودات زنده داشته باشد.

شهزاد دانا که بیشتر او را از مجموعه سفر به ماه و ایده زندگی انسان روی کره ماه می شناسیم ، امکان وجود حیات روی سیاره زهره را بررسی می کند.
از سیاره زهره (ونوس) بیشتر بدانیم :
زهره در کنار مریخ دو همسایه ی ما زمینی ها هستند. زهره از نظر اندازه ، جرم ، گرانش و پاره ای موارد دیگر بسیار شبیه به زمین است . اما آیا با وجود این شباهت ها به سیاره ما ، آیا احتمال وجود حیات و زندگی روی زهره وجود دارد؟
سیاره زهره در حدود 26 میلیون مایل از زمین به خورشید نزدیک تر است و همین امر باعث شده تا سیاره زهره نسخه جهنمی سیاره زمین باشد. در حدود 95 درصد جو زهره از کربن دی اکسید ساخته شده است و شرایط گلخانه ای شدیدی بر جو آن حاکم است. دمای سطح زهره در حدود 400 درجه سانتیگراد است که عملاً انواع جانداران زمینی و حتی کاوشگرهای مقاومی که برای تحقیق به سطح این سیاره فرستاده می شوند را به سرعت نابود می کند.
با وجود این شرایط جهنمی اما شهزاد دانا وجود گونه های زیستی متفاوت با آنچه روی زمین سراغ داریم را در زهره منتفی نمی داند. چنانچه 50 کیلومتر از سطح زهره فاصله بگیریم با هوایی کاملاً بهاری روبرو می شویم واین همان نقطه ای است که میتوان انتظار وجود گونه های زیستی را داشت. اما ایا شهزاد دانا برای این دیدگاه خود دلایلی نیز دارد؟
اخیراً دانشمندان با استفاده از 2 تلسکوپ های رادیویی بزرگ در هاوایی و شیلی ، با استفاده از روش خط طیف نوری وجود گاز فسفین را در ارتفاع 50 کیلومتری سطح زهره در غلظت های بالا به طور واضح شناسایی کرده اند. گازی که منشا آن میکروب هایی است که در روی زمین در شکم جانداران و یا مرداب ها زندگی می کنند . فسفین به هیچ وجه نمیتواند در آن غلطت شناسایی شده ، منشایی به جز موجودات زنده داشته باشد.
پس با توجه به مطالب گفته شده در مجموعه سفر به ماه شهزاد دانا ، زمانیکه از امکان حیات در زهره سخن گفته میشود ، منظور میکروب های هوابرد ساکن جو زهره است ، میکروب هایی که به روشی ناشناخته توانسته اند در آن محیط اسیدی سازگار شوند.
اما سیاره زهره با شرایطی که گفته شد با وجود شباهت هایی که به زمین دارد ، به هیچ وجه نمیتواند یک میزبان برای حیات انسان و یا گونه های زمینی در آینده باشد و باید آن را به کل از لیست سکونت گاههای آینده بشر خط زد.




وبگردی