توضیح شهاب حسینی درباره ماجرای واکسن زدن در آمریکا

علی پاکزاد ( خبرنگار )  گپ و گفتی با  شهاب حسینی داشت و او در این‌باره برای ایسنا نوشت:

«این روزها ماجرای ماسک زدن و واکسن زدن شهاب حسینی در آن سوی دنیا، موضوعی شد برای اینکه برخی  به آن بپردازند و ساده از کنارش عبور نکنند. هر چند آنقدر در جامعه موضوعات مهم وجود دارد که پرداختن به این حاشیه ها  حوصله می خواهد و انگیزه!

برای همین هم با شهاب حسینی تماس گرفتم تا ببینم تا چه حد این موضوع برای خودش جدیت داشته است؟

شهاب حسینی در پاسخ به سئوالم در خصوص ماسکی که بصورت داشته است می گوید: از ماشین که پیاده شدم دیدم ماسک ندارم. تنها ماسک داخل ماشین این ماسک بود که قبل تر ها، دوستم به من هدیه داده بود. بین زدن و نزدن آن تردید نکردم.

از شهاب ماجرای واکسیناسیونش را پرسیدم. شهاب گفت: هیچ نیت قبلی و برنامه ریزی مشخصی برای زدن واکسن نبود و نداشتم. به اصرار یکی از دوستان  که برای آغاز یک کار سینمایی همراهی ام می کرد، در صف واکسن مازاد ایستادیم تا  شانس خود را امتحان کنیم. در آمریکا برای مراکز سالمندان و سایر مراکز در اولویت، همیشه چیزی حدود بیست درصد واکسن  اضافه در نظر گرفته می شود تا در صورت شکستگی یا اتفاقات غیرمترقبه، مشکلی برای جامعه هدف بوجود نیاید. پس از اتمام کار، مازاد را  بین مردم عادی توزیع و تزریق می کنند. در ضمن این واکسن ها  بعد از خروج از دمای یخ زدگی چون قابل برگشت و استرداد نیست، مازادش به مردم عادی تزریق می شود، کل ماجرا همین بود.اتفاقی که برای هر کسی می تواند بیفتد .

شهاب می گوید که آرزوی قلبی اش این است که شرایط واکسیناسیون با بهترین واکسن موجود برای هموطنانش در ایران بوجود بیاید و مردم بیش از این دچار خسارت و مصیبت نشوند. مخصوصا حالا که وعده داده شده در چند ماه آینده شرایط واکسیناسیون عمومی در کشور بوجود بیاید و او امیدوار است که این وعده تحقق یابد.

از او در مورد پروژه ای که اکنون در دست دارد، سئوال  می کنم. شهاب می گوید که فیلم دومش را در آمریکا ساخته است.

می دانستم او پیش از این بعنوان اولین کارگردانی اش در آمریکا فیلمThe writer is deadرا بر اساس نمایشنامه «نویسنده مرده است» اثر« آرش عباسی  » با حضور دو بازیگر آمریکایی ساخته بود.

حالا شهاب حسینی می گوید که این روزها مشغول ساخت فیلم «Final Act» با بازیگری  سه بازیگر ایرانی انگلیس زبان و سه بازیگر آمریکایی  و دو کودک ایرانی و آمریکایی بوده است.

وقتش را نمی گیرم و برایش آرزوی موفقیت می کنم و قدری به حاشیه های که ساخته و پرورانده می شود فکر می کنم و می گویم کاش این همه خلاقیت و ذوق در حاشیه سازی را صرف ارتقای سینما می کردیم.....»