وقتی اهل تئاتر باشی و کاری نکنی گویی زندگی ات را از دست داده ای / اجرای نمایش (الف کاف شین) در جشنواره فجر

وی در مورد تمرینات این نمایش در روزهای سخت کرونا به خبر گذاری مهر چنین گفت: ناگزیرم بگویم بعد از اینکه در اسفند ۹۸ دو روز اجرا رفتیم، متاسفانه سیما شکری بازیگر اصلی گروه و مربی بخش جوانان گروه مان، تعدادی از اعضای فامیل و همینطور مادرشان را از دست دادند و کرونا باعث این اتفاقات شد. آن زمان احساس کردم تنها چیزی که التیام بخش این غم از دست دادن برای بازیگرم خواهد بود، این است که دو هفته اجرا برویم. از این رو به آموزش مجازی با بچه‌های گروه پرداختم که به دلیل شرایط کرونا گروه از ۲۰ نفر به ۵ پنج نفر تقلیل پیدا کرد. تعدادی هم به درخواست خانواده مجبور شدند به شهرستان برگردند و یک نفر از اعضای گروه هم به کرونا مبتلا شد. در نهایت مردادماه در عمارت روبرو ۱۰ صندلی مبله چیدیم تا مخاطبان با خیال راحت بیایند و تئاتر ببینند که از روز سوم اجرا تمام بلیت‌ها فروخته شد.
کارگردان نمایش الف کاف شین در مورد اهمیت نور گردازی در نمایش اش افزود: نور در نمایش «الف کاف شین» بسیار پراهمیت بود. در این نمایش مطلقاً از نور سقفی استفاده نشد و همه چراغ‌قوه‌های سقفی بودند. هزینه زیادی برای این اثر شد تا تماشاگر تصویر کمرنگ و کم جانی نبیند.
وی با اشاره به اهمیت برگزاری جشنواره تئاتر فجر در شرایط کنونی تصریح کرد: عموماً در جشنواره‌های تئاتر به عنوان نویسنده و سرپرست گروه، طراح و دراماتورژ حضور داشته‌ام. شاید عده‌ای فکر می‌کردند که اساساً نباید جشنواره فجر برگزار شود چراکه نه شرایط مالی و نه شرایط اجرایی اش وجود نداشت. البته تجربه برگزاری جشنواره تئاتر «مقاومت» یک امتحان بود که برای شروع جریان جشنواره‌ها قابل قبول بود. در فراخوان جشنواره تئاتر فجر سی و نهم هم درج شده بود که آثار پخش زنده در بستر نت داشته باشند که این اتفاق در این شرایط روزنه‌ای از امید را در تئاتر زنده نگه داشت.
وی افزود: همچنین حسین مسافرآستانه دبیر جشنواره هم از ابتدا عنوان کرد که این دوره از جشنواره حمایتی است نه رقابتی و اگر رقابتی هم وجود داشته باشد بین نسل جوان است.
حسینی درباره پخش آنلاین نمایش‌ها به عنوان یک بستر جدید در جشنواره امسال یادآور شد: در واقع قبل از اینکه موضوع تئاتر آنلاین مطرح شود ما در روزهای نخست کرونا، گروه‌های موسیقی را می‌دیدیم که اجرای آنلاین داشتند و گروه‌های تئاتری بزرگ به صورت رایگان لینک تماشای اجراهایشان را در اختیار عموم گذاشته بودند. این اتفاق نه فقط در تئاتر بلکه در بازدید از موزه‌ها هم اتفاق افتاد. البته امکانات سخت‌افزاری با توجه به هزینه‌های دوربین‌ها و سطح کیفی که برای ثبت اثر و فضا نیاز است، در اختیار تلویزیون‌ها قرار دارد. امیدوارم این امکانات به اندازه‌ای گسترده شود که بتوان کارهای هنری بیشتری را در فضای آنلاین شاهد بود و کسب و کارهای مجازی را گسترش داد و این امکان حتی در پساکرونا هم ادامه پیدا کند. این امر منوط به همراهی مدیران است و بزرگ‌ترها هم باید سعه‌ صدر داشته باشند.