بابک جهانبخش (آدمکش)

دارو ندارم مال تو؛ من قلبمو دادم بری!

ساکت همیشه بسته بود! یه عمره آمادم بری…

فهمیده بودی عاشقم؛ از من خیالت تخت بود

پای تو موندم تا تهش؛ پای تو موندن سخت بود!

من چشم بستم رو دلم؛ اصلا برام راحت نبود…

حسی که من داشتم به تو؛ یک لحظشم عادت نبود!

تو بودن و نبودنت، حالم یه روزم خوش نبود

حتی گلوله عشق من، اینجوری آدمکش نبود!

راهو نشون دادم بری؛ تا کم شه از این اضطراب…

من بلدم کنار بیام؛ خودم با این حالِ خراب!

فکر خودت باش از الان؛ از حال من چیزی نپرس

تنهایی خوبم میکنه؛ نه غصه میخورم نه قرص!

من چشم بستم رو دلم؛ اصلا برام راحت نبود…

حسی که من داشتم به تو؛ یک لحظشم عادت نبود!

تو بودن و نبودنت، حالم یه روزم خوش نبود

حتی گلوله عشق من، اینجوری آدمکش نبود!