در شب هجر که از روز قیامت بتر است
مردم دیدهی من غرقه بخون جگر است
به طراوت رخ تو رشک گل سیراب است
به تبسم دهنت غیرت تنگ شکر است
ای صبا گر گذری برسرآن کو برسان
خبر ما بر آنکس که ز ما بیخبر است
مردمان منکر عشقند و منم کشتهی او
شیوهی ما دگر و شیوهی مردم دگر است