رسم نگهداری و حفاظت از اسناد و مدارک دولتی در ایران از دیرباز رایج بوده است. در دوران هخامنشیان هسته مرکزی و زیر بنای تشکیلات اداری امپراطوری را (بایگانی سلطنتی) تشکیل می داد. در حقیقت مغز متفکر سازمان اداری، رئیس بایگانی سلطنتی بود که فرمانهای شاه را به زیردستان ابلاغ می کرد، وی مسوول ضبط و ربط مکاتبات حکومتی، فرمانها و دستورهای شاه و دیگر وقایع مهم روز بود. پس از فتح ایلام، ایرانیان با لوحه های گلی آشنا شدند و از کاربرد آن در امور تجاری و اداری آگاه شدند.