در سال ۱۸۵۴ خشکی زمستان از حد معمول گذشته بود، در دریاچههای سوئیس سطح آب پائین رفت و پرده از روی یکی از دورههای ماقبل تاریخ برداشته شد، تقریباً در دویست نقطه از آن دریاچهها …
در سال ۱۸۵۴ خشکی زمستان از حد معمول گذشته بود، در دریاچههای سوئیس سطح آب پائین رفت و پرده از روی یکی از دورههای ماقبل تاریخ برداشته شد، تقریباً در دویست نقطه از آن دریاچهها پایههائی دیده شد که مدتی میان سی تا هفتاد قرن در برابر اثر تخریبی پیوسته آب ایستادگی کرد و بر جا ماند. این پایهها بدانسان قرار داشت که بهخوبی نشان میداد پایهٔ دهکدههائی بوده که بر روی آب برای گوشهگیری یا دفاع ساخته شده هر دهکده بواسطهٔ پل باریکی با خشکی متصل میشده که پایهٔ برخی از آن پلها هنوز موجود است. در پارهای از موارد استخوانبندی خانهها نیز برجا مانده و قابل ملاحظه بود. میان خانههای ویرانه آلاتی از استخوان و سنگ صیقلی بدست آمد و همین سنگهای صیقلی را علامت مشخصه عصر حجر میدانند که تاریخ اوج آن در آسیا به ۱۰۰۰۰ و در اروپا به ۵۰۰۰ میرسد.
LAKE DWILNG را خانهای بر روی آب، در روزگاران گذشته مردمان ما قبل تاریخ بر پایههای چوبی خانههائی بر کرانه دریاچهها پدید میآوردند و در آن میزیستند ساکنان آبسرا را آبنشین میگویند. روستاهای آبسرائی در غرب آفریقا، جنوب آمریکا، بورنئو و گینه جدید و بقایای روستاهای آبسرائی از عصر حجر در سوئیس، شمال ایتالیا، جنوب آلمان، اتریش و مجارستان کشف گشته است. دریاچه زوریخ و دریاچه نوشاتل مسکن آب نشینان ما قبل تاریخ در سوئیس بودند.
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است