شوری خاك، بیماری بوته میری خیار را افزایش می دهد

خیار گیاهی حساس به شوری است و تنش ناشی از شوری بیماری بوته میری جالیز را افزایش می دهد.

بیماری بوته میری جالیز از بیماریهای مهم در منطقه گرمسار و رامین است كه خسارت این بیماری روی خیار تا ۲۵ درصد گزارش شده است.
این تحقیق بر روی سه رقم رایج خیار تزیر، سوپر ۲۰۰۰ و امریكایی در حضور قارچ عامل بیماری در شرایط گلخانه و در قالب طرح كاملا تصادفی با سه تكرار انجام شد.
اثر متقابل شوری و بیماری بوته میری در ارقام مختلف خیار از نظر مقاومت به شوری تفاوت معنی دار آماری وجود ندارد و همه ارقام حساس به شوری هستند. براساس این تحقیق، توصیه می شود در گلخانه های منطقه كه اكثرا آلوده به قارچ عامل بوته میری (P.drechsleri) جالیز هستند از استفاده آب و خاك شور اجتناب شود، چون به دلیل بالا رفتن شوری خاك پس از چند سال كشت متوالی خیار، دادن كودهای محلول اضافی، گرمای گلخانه و سایر عوامل با انجام آزمایشهای مربوط به اندازه گیری هدایت الكتریكی عصاره اشباع خاك می توان پیش بینی نمود كه خسارات ناشی از بیماری بوته میری خیار بالا می رود.
بنابراین لازم است قبل از كاشت با اقداماتی نظری زهكشی خاك و یا اضافه كردن كودهای آلی پوسیده به خاك، میزان هدایت الكتریكی (EC) خاك را كاهش داد. در واقع توصیه می شود مدیریت شوری خاك در جهت كاهش بیماری صورت گیرد.