ماری كوری

ماری كوری در سال ۱۸۶۷ در لهستان متولد شد. او، به عنوان یك كودك، مردم را با حافظهٔ خارق‌العاده‌اش، شگفت‌زده می‌كرد. او خواندن را وقتی تنها چهار سالش بود، آموخت.

ماری كوری در سال ۱۸۶۷ در لهستان متولد شد. او، به عنوان یك كودك، مردم را با حافظهٔ خارق‌العاده‌اش، شگفت‌زده می‌كرد. او خواندن را وقتی تنها چهار سالش بود، آموخت.
پدرش یك پروفسور علوم بود. ابزارهایی كه او در جعبه‌ای شیشه‌ای نگهداری می‌كرد، ماری را مجذوب می‌كرد. ماری رؤیای دانشمند شدن را در سر می‌پروراند، اما میدانست این كار آسان نخواهد بود. خانواده‌اش خیلی فقیر شدند و در سن ۱۸ سالگی، ماری یك معلم سرخانه شد و به خواهرش برای درس خواندن در پاریس كمك مالی می‌كرد. بعدها خواهرش نیز او را در تحصیلش یاری كرد.
در آن روزها، برای دختران دانشگاهی در لهستان نبود. بنابراین، در سال ۱۸۹۱، ماری به دانشگاه سوربن در پاریس رفت. او به قدری فقیر بود كه تنها نان و كره می‌خورد و چای می‌نوشیدو لباسهای كهنه‌ای را كه با خود از Warsaw آورده بود می‌پوشید.
هر روز تا ۱۰ شب در كتابخانه درس می‌خواند، پس از آن به اتاق سرد كوچكش می‌رفت و تا ساعت ۲ یا ۳ صبح مطالعه می‌كرد.
بعد از ۴ سال در سوربن، ماری با Pierre Curie یك فیزیكدان مشهور، ازدواج كرد. (یك فیزیكدان یك دانشمند است كه طبیعت فیزیكی جهان را مطالعه می‌كند ـ اشیاء از چه ساخته شده‌اند و چرا اینطور رفتار می‌كنند).
همراه با Curie به دنبال عناصر جدید گشتند. آنها سنگ معدن اورانیوم را گرفتند، آسیاب كردند و جوشاندند. آنها، آنرا با اسیدها و سایر مواد شیمیایی مورد آزمایش قرار دادند. سرانجام پس از چهار سال كار سخت ومصرف تن‌ها سنگ معدن، آنها یك دهم گرم رادیوم خالص داشتند. آنها نخستین عنصر رادیواكتیو را كشف كرده بودند.
در سال ۱۹۰۳، ماری، پیر و یك دانشمند دیگر به نام Henry Becquerel، جایزه نوبل در فیزیك را به خاطر كشف رادیوم و مطالعه رادیواكتیویته بردند. ماری كوری اولین زنی بود كه جایزه نوبل فیزیك را برد. بعدها، او یك جایزه نوبل دیگر در شیمی برد.
در زمان جنگ جهانی اول، ماری بر روی اشعه‌های X كار می‌كرد. او باور داشت كه آنها می‌توانند در درمان بیماریهایی مانند سرطان كمك كنند. او هیچ‌گاه سعی نكرد كه از كشفیاتش برای مال‌اندوزی استفاده كند، زیرا معتقد به كمك به دیگران بود.