قرص آزیترومایسین 250 برای جوش | کپسول آزیترومایسین برای چیست

قرص آزیترومایسین 250 برای جوش | آزیترومایسین دارویی است که در سه شکل قرص و کپسول و سوسپانسیون خوراکی در بازار موجود است. آزیترومایسین درمانی است برای عفونت های مختلف باکتریایی پوست و دستگاه تنفس. در ادامه درباره آزیترومایسین و جزئیات آن بیشتر بخوانید.

نام ژنریک:
آزیترومایسین

نام لاتین:
Azithromycin

نام تجاری:
®Azirocin
®Zithromax

گروه دارویی- درمانی:
ماکرولید – آنتی بیوتیک

طبقه بندی در بارداری:
گروه B

اشکال دارویی:
قرص: 250 میلی گرم، 500 میلی گرم
کپسول: 250 میلی گرم، 500 میلی گرم
سوسپانسیون خوراکی: 100 میلی گرم بر 5 میلی لیتر، 200 میلی گرم بر 5 میلی لیتر

موارد مصرف:
آزیترومایسین در عفونت های مختلف باکتریایی پوست و دستگاه تنفس (عفونت های ریوی) مانند فارنژیت، تونسیلیت، سینوزیت، برونشیت مزمن، پنومونی، اوتیت حاد میانی کاربرد دارد، بدین معنی که آزیترومایسین برای گلودرد و گوش درد در سرماخوردگی با علت عفونت باکتریایی، استفاده می شود. در مواردی قرص آزیترومایسین برای جوش های عفونی پوست با علت باکتریایی(آزیترومایسین 250 میلی گرم) کاربرد دارد.
آزیترومایسین در عفونت های یورتریت و سرویسیت نیز مصرف میشود. بدین معنی که آزیترومایسین برای عفونت ادراری و عفونت رحم در زنان کاربرد دارد.

روش و مقدار مصرف:
دوز مصرفی آزیترومایسین در بالغین و نوجوانان بالای 16 سال، معمولا به این ترتیب است که ابتدا در روز اول 500 میلی گرم از راه خوراکی به صورت دوز واحد استفاده می شود، سپس در روز های دوم تا پنجم، روزانه 250 میلی گرم از راه خوراکی (هر 24 ساعت یک بار) مصرف می شود.
دوز مصرفی آزیترومایسین در نوزادان بالای 6 ماه، معمولا به این ترتیب است که ابتدا در روز اول 10 میلی گرم بر کیلوگرم از دارو از راه خوراکی (سوسپانسیون آزیترومایسین) به صورت دوز واحد استفاده می شود، سپس در روز های دوم تا پنجم، روزانه 5 میلی گرم بر کیلوگرم از دارو (هر 24 ساعت یک بار) مصرف می شود.
دوز مصرفی آزیترومایسین در کودکان بالای 2 سال، 12 میلی گرم بر کیلوگرم از راه خوراکی بصورت دوز واحد (هر 24 ساعت یک بار) بمدت 5 روز تجویز می شود.

مکانیسم اثر:
آزیترومایسین از طریق اتصال به RNA 50 S ریبوزومی، موجب مهار سنتز پروتئین در باکتری می شود و اثرات باکتریواستاتیکی ایجاد می شود.

فارماکوکینتیک:
نیمه عمر این دارو 68 ساعت است.
دارو متابولیزه نمی شود و اغلب در مدفوع و همراه صفرا دفع می شود. کمتر از 10 درصد دارو در ادرار دفع می شود.

منبع: daaroo.blogfa.com