یادی از جانی کش، «مرد سیاه پوش» کانتری

۲۶ فوریه ۱۹۳۲ داستان زندگی مردی که بعدها او را "مرد سیاه پوش" لقب دادند، آغاز شد. این لقب را وامدار لباس های سیاه رنگی بود که بر تن می کرد.

۲۶ فوریه ۱۹۳۲ داستان زندگی مردی که بعدها او را "مرد سیاه پوش" لقب دادند، آغاز شد. این لقب را وامدار لباس های سیاه رنگی بود که بر تن می کرد.

او گفته بود که تا زمانی که ریشه فقر و جنگ در دنیا خشک نشود، همواره سیاه خواهد پوشید. او خود در خانواده ای بسیار تنگدست زاده شده بود.

ژوئن سال ۱۹۵۵ جانی کش همراه با دو نوازنده دیگر شانس شان را برای امضای قراردادی با کمپانی تولید موسیقی "سان" محک زدند.

پس از آنکه صاحب کمپانی به آنها گفت که علاقه ای به موسیقی سبک گاسپل این سه نفر ندارد، آنها ترانه "گریه کن، گریه کن، گریه کن" (Cry, cry, cry) را که جانی کش در دوران خدمتش در ارتش نوشته بود، اجرا کردند.

این ترانه و این اجرا درهای تازه ای را به روی جانی کش گشود. کمپانی سان ترانه "گریه کن، گریه کن، گریه کن" را همراه با ترانه ای دیگر با نام Hey, Porte که جانی کش آن را نیز در دوران خدمتش نوشته بود، روانه بازار کرد.

اما سال سرنوشت ساز برای جانی کش ۱۹۵۶ بود. در ماه ژوئیه آن سال او ترانه I walk the line را ضبط کرد که تا به امروز پرفروش ترین تک آهنگ این خواننده آمریکایی بوده است.

این آهنگ بیش از هر ترانه ی دیگر جانی کش از سوی خوانندگان دیگر بازخوانی (کاور) شده است.


جانی کش نزدیک به ۴۰ آلبوم موسیقی روانه بازار کرد. او همراه با الویس پریسلی نواخت و به صورت زنده در زندان های آمریکا آلبوم ضبط کرد.

ترانه های او بر خلاف اغلب ترانه های آن زمان که در مدح آزادی غرب سروده می شد، داستان رنج و محنت، قتل عام سرخپوستان توسط آمریکایی ها و روایتگر تاریکی ها بود.

سرودن ۵۰۰ ترانه، کسب ۱۳ جایزه گرمی و فروش بیش از ۵۰ میلیون نسخه آلبوم "مرد سیاه پوش" کانتری را جاودانه کرد.

اعتیاد، الکل، مخدر، شهرت

اعتیاد به الکل و مواد مخدر سایه سنگین خود را بر زندگی شخصی و حرفه ای جانی کش انداخت. زمانی که او در سال ۱۹۶۵ در مرز مکزیک به جرم حمل مواد مخدر دستگیر شد، تصویرش به خبر اول روزنامه ها تبدیل شد.

الکل، مواد مخدر و وابستگی به داروهای محرک نظیر آمفتامین از این خواننده مشهور انسانی رسیده به خط پایان ساختند که امیدی به درخشش دوباره اش نمی رفت.

اما در سال ۱۹۶۷ ورق برگشت و جانی بار دیگر به مانند روزهای گذشته به روی صحنه بازگشت. او در سال ۱۹۶۸ و یک سال پس از جدایی از همسرش، با جون کارتر، خواننده و بازیگری که از خانواده ای هنرمند می آمد، ازدواج کرد.


جون کارتر و جانی کش در سال ۱۹۵۶ در پشت صحنه یک تور رادیویی با یکدیگر آشنا شده بودند.

در سال ۱۹۶۸ جانی کش ترانه "پسری به نام سو" (A boy named Sue) را خواند که با استقبال چشمگیری مواجه شد. این ترانه هم در جدول ترانه های محبوب سبک پاپ و هم در جدول ترانه های پرفروش سبک کانتری مقام اول را به خود اختصاص داد.

جانی کش با سبک منحصر به فردش که آمیزه ای از موسیقی کانتری، راک اند رول، بلوز و گاسپل بود، هنرمندان دیگری پس از خود را تحت تأثیر قرار داد. باب دیلن و گروه U2 از جمله آنان بودند.

او علیرغم شهرت جهانی، دریافت جوایز بی شمار از جمله چندین جایزه گرمی تا پایان عمر رفتاری متواضعانه همراه با طنز و شوخ طبعی داشت. جانی کش از ازدواج اولش صاحب ۴ دختر و از ازدواج دومش با جون کارتر صاحب یک پسر شد.

اوایل سال ۱۹۹۹ پزشکان در جانی کش نوعی بیماری مربوط به سیستم عصبی را تشخیص دادند که احتمال می رفت در نتیجه دیابت بروز کرده باشد.

او که در پایان عمر به شدت ضعیف شده بود، چندین بار بر اثر عفونت ریه راهی بیمارستان شد.

۱۲ سپتامبر ۲۰۰۳ چهار ماه پس از درگذشت جون کارتر، جانی کش در بیمارستان باپتیست در شهر نشویل در سن ۷۱ سالگی به دلیل نارسایی ریه درگذشت.

این زوج که به مدت ۳۵ سال در کنار یکدیگر زندگی کردند، در آرامگاهی در نزدیکی خانه شان در شهر هندرسنویل در ایالت تنسی به خاک سپرده شدند.