وقتی جمشید مشایخی، عزتالله انتظامی و محمدعلی کشاورز «هزاردستان» را بعد از صداگذاری در قاب کوچک تلویزیون دیدند، فکر نمیکردند همه صداهایی که روی این سه شخصیت سریال حرف زده …
وقتی جمشید مشایخی، عزتالله انتظامی و محمدعلی کشاورز «هزاردستان» را بعد از صداگذاری در قاب کوچک تلویزیون دیدند، فکر نمیکردند همه صداهایی که روی این سه شخصیت سریال حرف زده است یک نفر باشد. منوچهر اسماعیلی در سریال هزاردستان علی حاتمی جای این سه شخصیت که از شخصیتهای اصلی سریال بودند و دو نقش دیگر، حرف زد بدون این که کسی بویی از این ماجرا برده باشد. او از سال ۱۳۳۶ کار حرفهای دوبله را شروع کرده و حالا یکی از پیشکسوتهای دوبله در ایران است.
- صحبت کردن جای چند شخصیت در یک فیلم برای اولینبار سال ۱۳۴۱ در دوبله فیلم «فانی» به مدیریت دوبلاژ محمدعلی زرندی اتفاق افتاد. او از من خواست جای دو شخصیت صحبت کنم، که هر دو را هم رودرروی هم گفتم.
- اگر در یک فیلم من چند تا نقش گفتم، هر جا آزار دیدید، بدانید من گوینده موفقی نبودم. کسی که جای نقشی حرف زده، باید شما را راحت تا انتهای داستان با خودش ببرد، نه این که مزاحمتی تولید کند که حواستان را پرت کند و نه این که ببینید او بازی دیگری دارد و چیز دیگری میگوید و کلام با او هماهنگ نیست. من تمام تاکیدم روی حس کاراکتر است، فقط حس؛ جز حس چیزی دیگری حاکم نیست.
- دوره ما هیچکس به اجبار کسی را وادار به انجام کاری نمیکرد. آن موقع ما برای هر نقشی که برایمان در نظر میگرفتند، کلی وقت میگذاشتیم و تمرین میکردیم.
- فرض کنید، پیش من مهین معاونزاده، آن طرف هم علی تابش آن طرف هم مرحوم محتشم در حال نقش گفتن هستند. من هم یک صفحه دارم. من از ترس این که از چشم اینها نیفتم وقتی آنها میگفتند برای ضبط آمادهاند، من تا آماده نبودم اعلام آمادگی نمیکردم و میگفتم: من به سه دور تمرین نیاز دارم و همه کسانی که فیلم را دوبله میکردند، درک این موضوع را داشتند و این فرصت را میدادند.
- علی کسمایی به جای ایجاد سرعت در کار، زمینه درک را فراهم میکرد. یعنی به گوینده میگفت: تا نفهمیدی بیخودی دیالوگها را نگو. این کار به دلیل این که مکانیکی است، ارزشی ندارد.
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است