ـ در اوایل دههٔ ۱۹۲۰، معلمی انقلابی (باتالوف) با همکاری تعدادی بچه بیسرپرست در صومعهای قدیمی، کارگاهی تعاونی راه میاندازد، که اداره آن را نیز خود بچهها بر عهده دارند. نبود مواد اولیه گاه باعث توقف کار میشود و از سوی دیگر، گروهی خلافکار نیز ایجاد دردسر میکنند، اما زندگی پرتلاش همچنان ادامه دارد...
ـ سرنوشت هزاران کودک بیخانمان بازمانده از انقلاب و جنگهای داخلی و تلاش مددکاران اجتماعی برای هدایت و سرپرستی آنان در راهیابی به جامعه "اشتراکی"، درونمایه این (واقعاً) نخستین فیلم ناطق سینمای شوروی است. صمیمیت و جذابیت صحنههای نیمهمستند و توانی که به واسطه آن پیام فیلم منتقل میشود، کاستیهائی نظیر بر جای گذاشتن رد جاهطلبیهای ژورنالیستی و تفریط در نوع تصویر کردن دنیای خلافکاران را جبران میکند.