واپس مانده واپس مانده . [ پ َ دَ/ دِ ] (ن مف مرکب ) بازمانده . عقب مانده : دلم را منزلی پیش است و واپس ماندگان از پس که راهش سنگلاخ است و سم افگنده است پالانی . خاقانی .ز واپس ماندگان ناید درست این نخستین را نداند جز نخستین . نظامی .به دورافتادگان از خان و مانهابه واپس ماندگان از کاروانها. نظامی .و رجوع به واپس ماندن شود.