صابر. [ ب ِ ] (اِخ ) محمدعلی . از مردم مشهد مقدس است . گویند به مراتب علمی مربوط بود. این سه شعر از اوست : هنگام شکر او به زبان شکوه ای گذشت بیطالعی نگر که همان را شنود و رفت .
# قاصد به که آیا ز تو دیگر خبری داشت کز کوی تو می آمد و هر سو نظری داشت امروز رقیبش به سر راه نیامد گویا که ز ناآمدن او خبری داشت .