کتاب حاضر طی چهار فصل درباره نظریهسازی در جامعهشناسی است' .نظریهسازی یکی از مباحث مطرح در حوزه جامعهشناسی نظری است, که از دهه 1960تا دوران معاصر مورد توجه و علاقه جامعهشناسان اروپایی و آمریکایی بوده است .در این بین تلاشهای جامعهشناسان اثباتگرا درخور توجه است .پیش فرض اصلی جامعهشناسان اثباتگرا این بوده است که نظریهها در فرآیندهای تجربه و آزمایش به دست میآیند تا در جریان تاملات و دقتهای نظری جامعهشناسان .در این کتاب, ضمن بررسی میزان روایی ادعای یاد شده, جایگاه نظریهسازی در جامعهشناسی, و رویکردهای متعدد و نظریهسازی در ایران و جهان بررسی میشود .فصل نخست کتاب به کلیات و مفاهیم اصلی مرتبط با نظریهپردازی (همچون :تعریف نظریه, فواید نظریه و رابطه نظریه با مفاهیم دیگر) اختصاص یافته است .در فصل دوم علاوه بر تاریخچه نظریه شناسی, به رابطه بین نظریههای علمی و اندیشههای عامیانه توجه شده و روشهای گوناگون ارزیابی نظریههای جامعهشناسی, تبیین شده است . فصل سوم درباره رویکردهای متعدد در نظریهپردازی (پیدایش و توسعه نظریه) است . و در فصل چهارم با عنوان 'کالبدشکافی نظریههای جامعهشناسی 'تلاش جامعه شناسانی چون :پارسنز, ریتزر, مک دونالد, اینگلهارت و ابن خلدون در ساخت نظریههای اجتماعی بازگو میشود .