در شمارگان دوم از این مجموعه، نخست مکتب 'کلاسی سیسم' معرفی شده است: 'این مکتب از قرن پانزدهم شروع میشود و تا قرن هفدهم ادامه مییابد. پیش زمینهی این مکتب، اومانیسم بوده است ... نویسندگان و شاعران جوان در قرن شانزدهم به نوعی اصول زیبایی برای نگارش دست یافتند که بر انواع ادبی رایج در یونان و روم تکیه داشت. هنر در این دوره به عنوان تفریح و تفنن نبود، بلکه ارزش واقعی آن در این بود که یا چیزی یاد بدهد و یا به اخلاق خدمت کند'. سپس اصول این مکتب تشریح گردیده است که عبارتاند از: تقلید از طبیعت؛ اصل عقل؛ تقلید از پیشینیان؛ وحدتهای سهگانه موضوع، زمان، و مکان؛ خوشایند و آموزنده بودن؛ روشنی و اختصار؛ اصل حقیقت نمایی؛ و اصل نزاکت ادبی. در ادامه، ادبیات دورهی کلاسیک در کشورهایی شامل ایتالیا، اسپانیا، آلمان، و انگلستان بررسی شده و نمونهای از آثار شاعران و نویسندگان این مکتب فراهم آمده است. افزون بر این، بخشی نیز به معرفی مکتب 'رومانتی سیسم' اختصاص دارد. در کتاب آمده است: 'برنامهی رمانتیکها مبارزه بود. مبارزه با شیوهی کلاسیک که مبتنی بر تقلید از آثار نویسندگان یونان و روم بود، عقیدهی این دسته، دستورالعملهایی که در ادبیات رواج یافته، مانع آزادی فکر و بیان شده است. از این رو پیروان سبک رمانتیسم همهی قواعد و اصول سبک کلاسیک را از درجهی اعتبار انداختند و همان طور که 'ویکتور هوگو' در مقدمهی نمایشنامهی 'ارنانی' Hrnani گفت است: 'رمانتیسم عبارت از آزادیخواهی در هنر است'. روش اخلاقی و ذوق ادبی و منابع الهام این هنرمندان نیز با کلاسیکها فرقی زیاد داشت. گذشته از این که احساسات را بر عقل ترجیح میدادند به حزن و اندوهی هم که بعدها بر ادبیات رمانتیک حاکم شد متمایل بودند. عدهای از آنان که از اختلافات طبقاتی آزرده بودند، در جستوجوی آزادی و مساوات برآمدند'. نیز، در خصوص این مکتب، مباحثی مطرح گردیده است که عبارتاند از: 'اوضاع اجتماعی اروپا پیش از ظهور مکتب رمانتیسم'، 'دورهی پیش از رمانتیسم'، 'برنامهی رمانتیسم'، 'بیماری قرن' و 'بازگشت به قرون وسطی'. در ادامه نمونهای از آثار و نویسندگان این مکتب ادبی، درج گردیده است.