نام فارسى | برتيليوم توسيلات | |||
نام انگليسى | BRETYLIUM TOSYLATE | |||
نام تجارى دارو | Bretylol | |||
گروه دارويى | ضدآريتمى (دسته III) | |||
گروه شيميايى دارو | تركيب آمونيوم چهارظرفيتي، آنتاگونيست آدرنرژيك | |||
مكانيسم اثر | در وهله اول باعث تخليه نوراپينفرين ميشود و در مرحلۀ بعد، آزادشدن نوراپى نفرين از انتهاى عصبى پس از گانگلوين را مهار مينمايد، مدت پتانسيل عمل و زمان تحريكناپذيرى مؤثر را افزايش ميدهد. | |||
موارد مصرف | تاكيكاردى بطنى مخاطرهآميز، چرخش وضعيت قلب، فيبريلاسيون بطني، فقط در درمان كوتاهمدت استفاده شود. موارد منع مصرف: حساسيت مفرط، مسموميت با ديژيتال، تنگى آئورت، هيپرتانسيون پولمونر، بچهها. |
|||
ميزان مصرف | فيبريلاسيون بطنى مخاطرهآميز: بالغين: ابتدا 5mg/kg بهشكل رقيقنشده داده ميشود و تا 10mg/kg افزايش داده ميشود و سپس هر 30-15 دقيقه تكرار ميشود، دوز نهائى 30mg/kg/day است كه ميتوان آن را از راه وريدى با سرعت 1 تا 2mg/min تزريق كرد. راه ديگر تزريق عضلانى بهمقدار 5 تا 10mg/kg است كه درصورت لزوم 1 تا 2 ساعت بعد نيز قابل تكرار است. سپس دوز نگهدارنده 5 تا 10mg/kg هر 8-6 ساعت تزريق ميشود. ديسريتمى بطني: بالغين: انفوزيون وريدى 500mg كه در 50ml دكستروز واتر يا نرمال سالين رقيقشده و در 10-30 دقيقه داده ميشود، ميتوان هر 1 ساعت اين دوز را تكرار كرده و در حد 1 تا 2 mg/min يا 5 تا 10mg/kg در مدت 30-10 دقيقه هر 6 ساعت نگهداشت. عضلانى 5 تا 10mg/kg بصورت رقيقنشده داده ميشود، درصورت نياز براى 2-1 ساعت بعد تكرار شود، اين دوز را در همان حد مقدار قبلى هر 8-6 ساعت نگهداريد. كودكان: 5mg/kg از راه وريدى كه با ادامه يافتن وريدى بصورت 5 تا 10mg/kg تكرار ميشود. |
|||
توضيحات دارو | عوارض جانبي: دستگاه عصبى مركزي: سنكوپ، گيجي، سردرگمي، جنون، اضطراب. گوارشي: تهوع، استفراغ (مخصوصاً با تزريق سريع وريدي)، درد پاروتيد، مدفوع شل، اسهال، بياشتهائي. قلبى عروقي: هيپوتانسيون، اُفت فشارخون وضعيتي، براديكاردي، آنژين، PVCs، فشار زير استرنوم، هيپرتانسيون گذرا، بدتر شدن آنژين. ديگر موارد: دپرسيون تنفسي، گرفتگى بيني،التهاب ملتحمه (خفيف)، هيپرترمي، ضعف عضلاني، واکنش در محل تزريق عضلاني. احتياطات: در بيمارى کليوي، حاملگى ( گروه C) و در شيردهى با احتياط مصرف شود. فارماکوکينتيک: شروع اثر: عضلانى حداکثر تا ۶ ساعت. متابوليسم: متابوليزه نميشود. دفع: کليوى (نيمه عمر ۱۷ـ۴ ساعت). تداخلات داروئي: مصرف همزمان پروپرانول، ليدوکائين و پروکائين آميد باعث خنثيشدن اثرات هيپوتانسيوآن مىشوند. ملاحظات پرستارى: پيگيرى آزمايشگاهى: ـ مداوم الکتروکارديوگرام بهمنظور مشخص نمودن اثربخشى دارو، PVCs يا ساير آريتميها. ـ ميزان انفوزيون وريدى براى جلوگيرى کردن از تهوع و استفراغ. ـ از جنبه دهيدراتاسيون و کاهش حجم. ـ مداوم فشار خون براى پى بردن به هيپوتانسيون و هيپرتانسيون. ـ نسبت I&O. توصيهها: ـ پس از رقيق نمودن ۵۰۰mg از دارو با ۵۰ml يا بيشتر از رينگرلاکتات، DW5%، دکستروز واتر، کلرور سديم ۹/۰%، کلرور سديم ۴۵/۰%، DW5%، کلرور سديم ۹/۰%، DW5% در مدت ۳۰ـ۱۵ دقيقه انفوزيون وريدى صورت گيرد. ـ با استفاده از يک پمپ انفوزيون، دارو بهطور مداوم داده شود. ـ در تزريق عضلانى محل تزريقها را جابهجا نموده و در هر محل کمتر از ۵ml تزريق شود. ـ با کنترل کامل الکترودکارديوگرام بهتدريج دوز دارو را کاهش دهيد. روش تهيه / تجويز: ـ در صورتيکه موردى وجود نداشته باشد مريض را در حالت طاقباز (Supine) بخوابانيد. ـ تجهيزات و لوازم ساکشن را در دسترس داشته باشيد. ارزيابى باليني: هيپرتانسيون واکنشى ۲ـ۱ ساعت پس از دادن دارو مداوم وضعيت قلبى و مواردى همچون تعداد ظربان، ريتم، صفات مشخصه. تداخل با تستهاى آزمايشگاهي: کاهش: اپينفرين، نوراپينفرين و وانيل ماندليک اسيد (VMA) ادراري. درمان مصرف بيش از حد دارو: استفاده از اکسيژن، تنفس مصنوعي، گرفتن الکتروکارديوگرام، دادن دوپامين براى کاهش گردش خون، و دادن ديازپام يا تيوپنتال براى تشنج مريض. |
|||