نام فارسى آموکسي‌سيلين
  نام انگليسى AMOXICILIN
  نام تجارى دارو Amoxil, Larotid, Polymox, Sumix, Ultimox
  گروه دارويى آنتى‌بيوتيک
  گروه شيميايى دارو آمينوپني‌سيلين
  مكانيسم اثر تداخل در همانندسازى ديوارۀ سلولى ارگانيسم‌هاى حساس، بي‌ثباتى اسموتيك ديوارۀ سلولي، تورم و بالاخره تركيدن سلول ناشى از فشار اسموتيك.
  موارد مصرف عفونت‌هاى سينوسي، سينه‌پهلو، التهاب گوش مياني، عفونت‌هاى پوستى و دستگاه ادراري، مؤثر بر كوكسي‌هاى گرم مثبت (استرپتوكوك‌هاى پنومونيه فكاليس و استاف اورئوس)، باسيل‌هاى گرم مثبت (كورينه باكتريوم ديفتريا، ليستريامنوسيتوژن)، باسيل‌هاى گرم منفى (هموفيلوس آنفلوانزا، سالمونلا، پروتئوس ميزابيليس)، و كوكسي‌هاى گرم منفى (نيريا گنوره‌آ، نيسريامنژايتديس و E.coli).
  ميزان مصرف بالغين: خوراكى 250 تا 500mg هر 8 ساعت بسته ‌به شدت عفونت.
كودكان: خوراكى 20 تا 40mg/kg/day در دوزهاى منقسم هر 8 ساعت.
گونوره بدون عارضه:
در بالغين: 3g از راه خوراكى به‌همراه 1g پروبنسيد به‌صورت دوز واحد.
عفونت دستگاه ادراري:
در بالغين: 3g از راه خوراكى به‌صورت دوز واحد.
موارد منع مصرف:
حساسيت مفرص به پني‌سيلين‌ها، نوزادان.
  توضيحات دارو عوارض جانبي:
خوني: كم‌خوني، دپرسيون مغز استخوان، گرانولوسيتوپني، لكوپني، ائوزينوفيلي، پورپوراى ترومبوسيتوپنيك.
گوارشي: تهوع، استفراغ، اسهال، افزايش ALT و AST، درد شكمي، التهاب زبان،ْ كوليت، تيرگى زبان.
ادرارى تناسلي: كم‌ادرارى (اليگوري)، پروتئينوري، خون‌ادرارى (هماچوري)، واژينيت، مونيلياز، گلومرونفريت.
دستگاه عصبي: سردرد.
متابوليک: هيپرکالمي، هيپوکالمي، آلکالوز، افزايش سديم خون.
احتياطات:
در حاملگى (گروه B) و در حساسيت مفرط به سفالوسپورين‌ها با احتياط مصرف شود.
فارماکوکينتيک: جذب گوارشي: کامل. شروع اثر: ۳۰ دقيقه. اوج اثر: ۲ـ۱ ساعت. انتشار: به تمام مايعات به‌جز مايع سينويال و CSF. متابوليسم: کبدي. دفع: کليوى (نيمه عمر ۳/۱ـ۱ ساعت)
تداخلات داروئي:
مصرف همزمان تتراسيکلين باعث کاهش فعاليت و مصرف پروبنسيد باعث طولاني‌شدن زمان فعاليت آن مي‌شود. باعث افزايش تأثير ضدانعقادي‌هاى خوراکى و کاهش اثر قرص‌هاى ضد باردارى مي‌شود.
ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ نسبت I&O: گزارش هماچورى و اليگوري؛ پني‌سيلين‌ها در دوزهاى بالا نفروتوکسيک هستند.
ـ در بيمارى که گرفتارى سيستم کليوى دارد، از آنجائى ‌که در اين حالت دفع دارو به کندى صورت مي‌گيرد، مسموميت به‌سرعت ايجاد مي‌شود.
ـ مطالعات کبدي: AST, ALT.
ـ مطالعات خوني: گلبول‌هاى سفيد و گلبول‌هاى قرمز خوني، هماتوکريت، هموگلوبين و زمان سيلان.
ـ مطالعات کليوي: کامل ادرار، پروتئين و خون در ادرار.
ـ کشت: در صورت حساسيت قبل از دارودرماني، بايد هرچه زودتر کشت داده شود.
توصيه‌ها:
ـ پس از کامل شدن C & S استفاده شود.
ـ آدرنالين، ساکشن، ست تراکئوستومي، وسايل انتوباسيون را در دسترس داشته باشيد.
ـ دريافت کافى مايعات (۲۰۰۰mL) در هنگام حملات اسهال.
ـ انجام Scratch test (تست خراش) براى ارزيابى آلرژي، و معمولاً زمانى انجام مي‌شود که پني‌سيلين تنها داروى انتخابى است.
ـ در يخچال ۲ هفته و در دماى اتاق يک هفته نگهدارى شود.
ـ دارو را مي‌توان همراه شير يا آب‌ميوه تجويز کرد.
ارزيابى باليني:
مؤثر بودن درمان: از بين رفتن تب، خشک‌شدن زخم‌ها.
حرکات روده‌اى قبل و در زمان درمان (اسهال مي‌تواند نشانه‌اى از کوليت سودوممبرانو باشد).
ضايعات جلدي:
پس از تجويز پني‌سيلين تا يک هفته پس از قطع دارو راش کهيرى مي‌تواند نشانه‌ حساسيت مفرط به دارو باشد مخصوصاً همراه با علائم تب، خارش، تنگى نفس و ويزينگ. اما اکثر بثورات عمومى اريتماتو و ماکولوپاپولر لزوماً نشانه حساسيت مفرط نيست.
وضعيت تنفسي: تعداد، چگونگي، وجود خس‌خس.
حساسيت به‌هرگونه دارو قبل از شروع درمان، ثبت مواد آلرژي‌ در Chart بيمار، نوشتن اين موارد با رنگ قرمز در Kardex.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ از نقطه‌نظر درماني: کامل کردن دوره درمان براى کشتن ارگانيسم الزامى است (۱۴ـ۱۰ روز)، پس از کامل کردن دوره درمان کشت مجدد انجام مي‌شود.
ـ مواردى همچون گلودرد، تب، خستگى را گزارش کند که مي‌تواند نشانگر اضافه شدن عفونت جديدى باشد.
ـ براى ايجاد ميزان خونى مناسب دارو بايد در فواصل زمانى مساوي، با معده خالى و با يک ليوان آب مصرف شود.
ـ در صورت بروز اسهال پرستار را مطلع کند.
تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي:
مثبت کاذب: گلوکز ادرار، پروتئين ادرار.
ـ استفاده از پلاک هشداردهنده در مورد حساسيت بيمار به پني‌سيلين.
درمان مصرف بيش از حد دارو: قطع دارو، باز نگهداشتن مجارى هوائي، تجويز اپي‌نفرين، آمينوفيلين، اکسيژن، کورتيکواستروئيد وريدى در موارد آنافيلاکسي.