نام فارسى | آموکسيسيلين | |||
نام انگليسى | AMOXICILIN | |||
نام تجارى دارو | Amoxil, Larotid, Polymox, Sumix, Ultimox | |||
گروه دارويى | آنتىبيوتيک | |||
گروه شيميايى دارو | آمينوپنيسيلين | |||
مكانيسم اثر | تداخل در همانندسازى ديوارۀ سلولى ارگانيسمهاى حساس، بيثباتى اسموتيك ديوارۀ سلولي، تورم و بالاخره تركيدن سلول ناشى از فشار اسموتيك. | |||
موارد مصرف | عفونتهاى سينوسي، سينهپهلو، التهاب گوش مياني، عفونتهاى پوستى و دستگاه ادراري، مؤثر بر كوكسيهاى گرم مثبت (استرپتوكوكهاى پنومونيه فكاليس و استاف اورئوس)، باسيلهاى گرم مثبت (كورينه باكتريوم ديفتريا، ليستريامنوسيتوژن)، باسيلهاى گرم منفى (هموفيلوس آنفلوانزا، سالمونلا، پروتئوس ميزابيليس)، و كوكسيهاى گرم منفى (نيريا گنورهآ، نيسريامنژايتديس و E.coli). | |||
ميزان مصرف | بالغين: خوراكى 250 تا 500mg هر 8 ساعت بسته به شدت عفونت. كودكان: خوراكى 20 تا 40mg/kg/day در دوزهاى منقسم هر 8 ساعت. گونوره بدون عارضه: در بالغين: 3g از راه خوراكى بههمراه 1g پروبنسيد بهصورت دوز واحد. عفونت دستگاه ادراري: در بالغين: 3g از راه خوراكى بهصورت دوز واحد. موارد منع مصرف: حساسيت مفرص به پنيسيلينها، نوزادان. |
|||
توضيحات دارو | عوارض جانبي: خوني: كمخوني، دپرسيون مغز استخوان، گرانولوسيتوپني، لكوپني، ائوزينوفيلي، پورپوراى ترومبوسيتوپنيك. گوارشي: تهوع، استفراغ، اسهال، افزايش ALT و AST، درد شكمي، التهاب زبان،ْ كوليت، تيرگى زبان. ادرارى تناسلي: كمادرارى (اليگوري)، پروتئينوري، خونادرارى (هماچوري)، واژينيت، مونيلياز، گلومرونفريت. دستگاه عصبي: سردرد. متابوليک: هيپرکالمي، هيپوکالمي، آلکالوز، افزايش سديم خون. احتياطات: در حاملگى (گروه B) و در حساسيت مفرط به سفالوسپورينها با احتياط مصرف شود. فارماکوکينتيک: جذب گوارشي: کامل. شروع اثر: ۳۰ دقيقه. اوج اثر: ۲ـ۱ ساعت. انتشار: به تمام مايعات بهجز مايع سينويال و CSF. متابوليسم: کبدي. دفع: کليوى (نيمه عمر ۳/۱ـ۱ ساعت) تداخلات داروئي: مصرف همزمان تتراسيکلين باعث کاهش فعاليت و مصرف پروبنسيد باعث طولانيشدن زمان فعاليت آن ميشود. باعث افزايش تأثير ضدانعقاديهاى خوراکى و کاهش اثر قرصهاى ضد باردارى ميشود. ملاحظات پرستاري: پيگيرى آزمايشگاهي: ـ نسبت I&O: گزارش هماچورى و اليگوري؛ پنيسيلينها در دوزهاى بالا نفروتوکسيک هستند. ـ در بيمارى که گرفتارى سيستم کليوى دارد، از آنجائى که در اين حالت دفع دارو به کندى صورت ميگيرد، مسموميت بهسرعت ايجاد ميشود. ـ مطالعات کبدي: AST, ALT. ـ مطالعات خوني: گلبولهاى سفيد و گلبولهاى قرمز خوني، هماتوکريت، هموگلوبين و زمان سيلان. ـ مطالعات کليوي: کامل ادرار، پروتئين و خون در ادرار. ـ کشت: در صورت حساسيت قبل از دارودرماني، بايد هرچه زودتر کشت داده شود. توصيهها: ـ پس از کامل شدن C & S استفاده شود. ـ آدرنالين، ساکشن، ست تراکئوستومي، وسايل انتوباسيون را در دسترس داشته باشيد. ـ دريافت کافى مايعات (۲۰۰۰mL) در هنگام حملات اسهال. ـ انجام Scratch test (تست خراش) براى ارزيابى آلرژي، و معمولاً زمانى انجام ميشود که پنيسيلين تنها داروى انتخابى است. ـ در يخچال ۲ هفته و در دماى اتاق يک هفته نگهدارى شود. ـ دارو را ميتوان همراه شير يا آبميوه تجويز کرد. ارزيابى باليني: مؤثر بودن درمان: از بين رفتن تب، خشکشدن زخمها. حرکات رودهاى قبل و در زمان درمان (اسهال ميتواند نشانهاى از کوليت سودوممبرانو باشد). ضايعات جلدي: پس از تجويز پنيسيلين تا يک هفته پس از قطع دارو راش کهيرى ميتواند نشانه حساسيت مفرط به دارو باشد مخصوصاً همراه با علائم تب، خارش، تنگى نفس و ويزينگ. اما اکثر بثورات عمومى اريتماتو و ماکولوپاپولر لزوماً نشانه حساسيت مفرط نيست. وضعيت تنفسي: تعداد، چگونگي، وجود خسخس. حساسيت بههرگونه دارو قبل از شروع درمان، ثبت مواد آلرژي در Chart بيمار، نوشتن اين موارد با رنگ قرمز در Kardex. آموزش به بيمار و خانواده: ـ از نقطهنظر درماني: کامل کردن دوره درمان براى کشتن ارگانيسم الزامى است (۱۴ـ۱۰ روز)، پس از کامل کردن دوره درمان کشت مجدد انجام ميشود. ـ مواردى همچون گلودرد، تب، خستگى را گزارش کند که ميتواند نشانگر اضافه شدن عفونت جديدى باشد. ـ براى ايجاد ميزان خونى مناسب دارو بايد در فواصل زمانى مساوي، با معده خالى و با يک ليوان آب مصرف شود. ـ در صورت بروز اسهال پرستار را مطلع کند. تداخل با تستهاى آزمايشگاهي: مثبت کاذب: گلوکز ادرار، پروتئين ادرار. ـ استفاده از پلاک هشداردهنده در مورد حساسيت بيمار به پنيسيلين. درمان مصرف بيش از حد دارو: قطع دارو، باز نگهداشتن مجارى هوائي، تجويز اپينفرين، آمينوفيلين، اکسيژن، کورتيکواستروئيد وريدى در موارد آنافيلاکسي. |
|||