آسم عبارت است از يک حالت پريشانى که در اين حالت ماهيچه‌هاى مجراى تنفس دچار اسپاسم (تشنج) مى‌شوند. راه هوا تنگ مى‌شود و اين امر نفس کشيدن به‌خصوص بازدم را خيلى مشکل مى‌سازد. اگرچه در بسيارى از موارد دليل روشنى براى شروع حمله‌هاى آسم وجود ندارد ولى حمله‌هاى آسمى ممکن است بر اثر فشار عصبى يا حساسيت (آلرژي) تحريک شود.
گاهى اوقات اين حمله‌ها در شب دست مى‌دهد، بيمار مبتلا به آسم معمولاً لوازم پزشکى خود مثل آئروسل که تنفس را براى آن آسان مى‌کند، به‌همراه دارد و عموماً خود آنها مى‌دانند که چگونه با حمله مقابله کنند.
- عوارض و نشانه‌ها:
۱. مصدوم احتمالاً خيلى مضطرب شده و احساس مى‌کند که به سختى مى‌تواند صحبت کند.
۲. اشکال در تنفس، به‌ويژه در هنگام بازدم.
۳. کبودى صورت.
- هدف:
به مصدوم اطمينان خاطر بدهيد و او را آرام کنيد. او را در معرض جريان هواى آزاد قرار دهيد (مثلاً بازکردن پنجره‌ها). بيمار را در وضعيتى قرار دهيد که تنفس براى آن آسان‌تر باشد. اگر مدت حمله طولانى شد يا حمله‌ها تکرار شد يا اگر در مورد حال مصدوم ترديد داريد، اورژانس را خبر کنيد.
- درمان:
۱. به مصدوم اطمينان خاطر بدهيد و او را آرام کنيد.
۲. به مصدوم توصيه کنيد که روى صندلى بنشيند کمى رو به جلو تکيه خود را به ميز بدهد و او را در معرض هواى تازه قرار دهيد.
۳. اگر مصدوم وسايل پزشکى خاص اين کار را به‌همراه داشت براى وى بياوريد تا از آنها استفاده کند.
۴. اگر عوارض برطرف نشد يا حمله‌ها تکرار شد، اورژانس را خبر کنيد.