اولين نشانهٔ آغاز دردهاى زايمان اين است که مادر در قسمت پائين پشت خود احساس درد مى‌کند. مشاهدهٔ مادهٔ لزج (موکوس) آغشته به خون نشانهٔ اين است که دهانهٔ رحم نرم و باز شده و مايع از آن جارى شده است. در اين مرحله رحم هر ۱۰ تا ۲۰ دقيقه يک‌بار منقبض مى‌شود و اين انقباض‌ها سبب مى‌شوند دهانهٔ رحم و کانال تولد (راه عبور نوزاد) گشاد شود.
اين مرحله ممکن است ۱۵ تا ۱۶ ساعت، براى زايمان اول و حدود ۱۰ ساعت براى زايمان‌هاى بعدى طول بکشد. و شما به اندازه کافى فرصت داريد که آمبولانس خبر کنيد و مادر را با توجه به رعايت موارد ايمنى به بيمارستان انتقال دهيد.
نزديکى‌هاى پايان مرحلهٔ اول، انقباض‌ها (که شبيه گرفتگى ماهيچه) هستند بيشتر و دردناکتر مى‌شوند. روان شدن مايع نشان‌دهندهٔ آن است که کيسهٔ محتوى مايع جنيني، که نوزاد در آن آرميده پاره شده. نيم ليتر مايع يا بيشتر ممکن است در يک حملهٔ ناگهانى جارى شود، اگرچه گاهى اوقات چکه‌هاى مداوم هم مشاهده مى‌شود. اين امر نشان‌دهندهٔ آن است که نوزاد در راه است، مرحلهٔ دوم آغاز شده و مادر به کمک نياز دارد.
- وضعيت آرنج - زانو:
گاهى اوقات (خيلى به‌ندرت) پس از پاره شدن کيسهٔ آب، بند ناف وارد کانال تولد مى‌شود. اگر چنين اتفاقى افتاد، مادر را در وضعيت آرنج - زانو قرار دهيد تا فشار روى بند ناف کمتر شود. و بلافاصله ترتيب انتقال مادر را به بيمارستان بدهيد.
