لائم . [ ءِ ] (ع ص ) ملامت کننده . نکوهنده . ملامتگر. ج ، لوّام ، لوّم ، لیّم . (منتهی الارب ) : یا ایها الذین آمنوا من یرتد منکم عن دینه فسوف یأتی اﷲ بقوم یحبهم و یحبونه اذلهٔ علی المؤمنین اعزّهٔ علی الکافرین یجاهدون فی سبیل اﷲ و لایخافون لومهٔ لائم ذلک فضل اﷲ یؤتیه من یشاء واﷲ واسع علیم . (قرآن 54/5).
جز اندر غایت انعام و افضال
در او لائم چه داند گفت و عاذل .