طائلهٔ طائلهٔ. [ ءِ ل َ ] (ع اِ) تأنیث طائل . فزونی . || مزیت . فضل . || توانائی . قدرت . دستگاه . || توانگری . غنی . || فراخی . سعهٔ. || دشمنی . کینه . یقال : بینهم طائلهٔ؛ ای عداوهٔ، و ترهٔ. (منتهی الارب ).